آنها متوجه شدند: کودکانی که مادران آنها در دوران حاملگی کمبود ویتامین D داشتند در مقایسه با کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری میزان مناسبی از این ویتامین دریافت کرده بودند به لحاظ ذهنی و حرکتی ضعیفتر عمل کردند.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که کمبود ویتامین D در دوران حاملگی در کودکان 5 تا 10 ساله موجب تضعیف مهارت زبانی می شود.
اما علیرغم این موارد متخصصان هنوز میزان ویتامین D مورد نیاز در زنان باردار را به طور قطع نمی‌دانند.
انستیتو پزشکی به زنان باردار پیشنهاد می‌کند تا روزانه 600 واحد بین المللی (IU) ویتامین D مصرف کنند. این میزان نباید به بیش از 4000 IU در روز برسد.
اما انجمن غده‌های درون ریز گفت: مصرف روزانه 600 واحد از کمبود این ویتامین جلوگیری نمی‌کند و حداقل 1500 تا 2000 واحد در روز مورد نیاز است.
بروس هالیس، مدیر علوم تغذیه کودکان در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی در چارلستون گفت: مصرف روزانه 600 واحد پیشنهادی احتمالاً برای بهبود سلامت جسمانی جنین مناسب است اما اساساً برای جلوگیری از سایر بیماریها کارساز نیست.
تحقیقات دیگر نشان داد: میزان کم ویتامین D پیش از زایمان می‌تواند سیستم ایمنی بدن نوزاد را ضعیف کند و خطر ابتلا به آسم و سایر بیماریهای تنفسی و بیماریهای قلبی را افزایش دهد.
هالیس به زنانی که باردار هستند یا قصد باردار شدن دارند پیشنهاد کرد تا روزانه به میزان ۴ هزار واحد ویتامین D مصرف کنند.
وی افزود: این زنان یا باید مکمل‌های ویتامین D را دریافت کنند یا اینکه در تابستان به مدت 10 یا 15 دقیقه زیر نور آفتاب قرار بگیرند.
وی خاطر نشان کرد: این میزان ویتامین D را نمی‌توان صرفاً از غذاهای غنی از این ویتامین مثل ماهی و شیر غنی شده به دست آورد.
محققان در تحقیقات اخیر خود میزان ویتامین D در 1820 زن باردار را در 4 منطقه اسپانیا بررسی کردند. بیشتر این زنان در 3 ماهه دوم حاملگی بودند.
آنها متوجه شدند 20 درصد از این زنان کمبود ویتامین D دارند و 32 درصد دیگر هم به میزان ناکافی از این ویتامین برخوردار هستند.
نوزادانی که مادرانشان قبل از زایمان کمبود ویتامین D داشتند در تست عملکرد ذهنی به طور متوسط 2.6 نمره پایین تر و در تست روان حرکتی در حدود سن 14 ماهگی 2.3 نمره پایین تر از نوزادانی که مادرنشان پیش از زایمان ویتامین D مناسبی داشتند، گرفتند.
نمرات کمتر در این تستها می تواند نشان دهنده بهره هوشی کمتر باشد.
محققان سایر عواملی را که می‌توانست بر رشد ذهنی و حرکتی کودکان تاثیر بگذارد را نیز مدنظر قرار دادند.
این عوامل شامل وزن نوزاد در هنگام تولد، سن مادر، طبقه اجتماعی و میزان تحصیلات مادر، مصرف یا عدم مصرف مشروبات الکلی توسط مادر، مصرف یا عدم مصرف سیگار توسط مادر در دوران بارداری می شد.
دکتر روث لارنس، مدیر عامل پزشکی مصرف شیر مادر و مرکز تحقیقاتی شیردهی در مرکز پزشکی دانشگاه راچستر در نیویورک گفت: برای آنکه تفاوت بین این دو عامل بهتر مشخص شود متخصصان باید رشد ذهنی و حرکتی کودکان را در 7 یا 8 سالگی بررسی کنند.
وی گفت: در این تحقیقات اشاره‌ای به رژیم غذایی نوزادان نشده است. اگر چه که ویتامین D هم در شیر مادر و هم در شیرخشک وجود دارد اما کلسترول و اسید آمینه تنها در شیر مادر یافت می‌شود. این دو عامل می‌توانند پس از تولد بر رشد مغزی کودک تاثیری به سزا داشته باشند.
تحقیقات انجام شده توسط هالیس و همکارانش نشان داد: استفاده از ویتامین D توسط مادران باردار خطر دیابت و فشار خون بالا در دوران بارداری را نیز کاهش می دهد.
هالیس گفت: این زنان می‌توانند روزانه به میزان ۵۰ هزار واحد ویتامین D استفاده کنند اما میزان استفاده از ویتامین D هم نباید بسیار زیاد باشد زیرا ویتامین D زیاد می‌تواند در میزان کلسیم خون افت و خیزهایی را ایجاد کند که این موجب می‌شود تا به کلیه و اعصاب جنین آسیب وارد شود و ریتم قلب نیز ناهماهنگ شود.
