به گزارش مشرق به نقل از فارس، فرهاد دانشجو رییس دانشگاه آزاد اسلامی به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید پیامی را خطاب به جامعه دانشگاهی صادر کرد.
متن این پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ماه مهر، ماه بازگشایی مهربانی‌ها و همزبانی‌ها- پیشانی گشاده و پرآب و رنگ- لبالب از آگاهی و اشتیاق و امید و آرامش، از فراگیرترین دامنه‌های دانش و دانایی، فرا می‌رسد؛ که الهی، برکات و بالندگی‌ها و برخورداری‌های آن، بر جان و جهان من و شما، هماره فزون باد!
عزیزان!
همه موجودی و موجودیت ما، همین فرصتی است که در آنیم. این زمین و زمان، فرصت مطالعاتی و خدا داده‌یی‌ست که فراروی دستان و داستان پر فراز و فرود و بلند بالای حیات و هستی‌مان، فراهم آورده‌اند؛ و ما، در این میانه وسیع -بی آن که به این نامگذاری‌ها و عنوان‌های گذرا، دلی‌خوش کرده باشیم- در این کلاس و کارگاه دامنه‌دار و ناپیدا کرانه جهان، هر کداممان، همان اندازه سهم داریم که دیگری...
و «جوانی» – این شیرین‌ترین پرنده زندگانی- زیباترین و زیبنده‌ترین فرصت پروازی ست که «انسان» در بستر «جهان» و «زمان» از آن برخورداراست.
جوانی، جوانه زندگی است؛ جوانه‌های اشتیاق و امید و آرزوهای پویا و پویشگری؛ جوانه‌های شور و شادی و شوق و شادکامی، جوانه‌های ایمان و آگاهی و خداخواهی و خداگرایی... و مگر می‌شود در این فضای فراهم آمده فوران فراوانی‌ها، تغییر نکرد و تکثیر نشد و جوانه نزد و به برگ و بار ننشست و مهر نورزید و از نو نرویید و به خویشتن خدایی خویش نگرایید و شیرینی پرواز اوجگیرانه رحمت و رضای خدای رحمان را نچشید؟!...
عزیزان،همکاران محترم، دانشجویان عزیز !
اگر که انگیزه و انگیزش داشته باشیم، هر کداممان -به تنهایی- یک «اتاق فکر» و یک«منبع و معدن پایان‌ناپذیر» برای دانشگاه و کشور و جهان‌مان، می‌توانیم بود.
من، دست من/کمک، زدست شما می‌کند طلب/ یک دست، بی‌صداست!...
ای جوان سروقد، گویی بزن/ پیش از آن، کز قامتت، چوگان کنند
پیامبر پاک‌اندیش و آگاهی بخش ما، تدریس و تعلیم و دانشجویی و دانش پژوهشی را مادام‌العمر (long life) می‌دانست و می‌گفت: اطلبو العلم،من المهد الی اللحد/ ز گهواره تا گور، دانش بجوی
و در این شیوه شورانگیز، چندان به پیش می‌تاخت که راه و رسم درآمدن به بهشت را -هم، حتی- جزدانش و دانایی نمی‌پنداشت: لِکُلِّ شَی ءٍ طَریقٌ، وَ طَریقُ الجَنّةِ الْعِلمُ ! هرچیزی، راهی دارد؛ و راه بهشت، دانش و دانایی ست.
و ما برای درآمدن به بهشت شکوفایی‌ها و آرامش‌ها و بالندگی‌ها، هیچ چاره‌یی نداریم مگر آن که از در دانش و دانایی درآییم و به تعریف و تعلیم و تصویر و ترسیم تازه‌تری از آگاهی و شناخت و جست و جوگری/ و دوباره شدن‌ها برسیم. زندگی، تداوم آگاهی‌ست. نمی‌شود آگاه نشد، اما با برنامه و به‌هنگام و روبه‌راه شد.
یاد گرفتن، «تغییر کردن» است و یاد دادن: «تغییر دادن»!
مسایل‌نو، راه حل‌های نو را می‌طلبد. با راه‌حل‌های نخ‌نما شده، از عهده حل مساله‌های تازه به‌تازه - نمی‌توانیم برآمد.
تولیدهای تازه‌به‌تازه، اگر که نداشتیم، از مصرف‌های تازه‌به‌تازه هم باید دست برداریم.
تفاهم، همفکری و هم‌فهمی‌های مشترک است؛ و ما، پیش از هر چیز، نیاز داریم که فکر کردن و فهم کردن را -به مثابه زیر بنایی‌ترین مهارت‌های زندگی دانش‌بنیان- فرا بگیریم و بیاموزیم. نمی‌شود فکر نکرد و نفهمید؛ اما به تفاهم و تکامل رسید. ما، به زبان و تعریف مشترک و هم‌ذات و هم‌زاویه، نیاز داریم؛ و گرنه، تفاهم و یکپارچگی و پیشرفت و ساماندهی، توهمی بیش نمی‌تواند بود.
تفاوت درختان در شاخه‌ها و برگ‌ها نیست؛ در ذات ریشه‌هاست. ریشه‌ها را، در ژرفنای خاک و در دل و درون، زمین و زمینه‌ها، واکاوی باید کرد... تفاهم و تعامل، به ریشه‌ها و اندیشیدن است. تفاهم و تعامل و تکامل و توسعه، به ریشه‌ها رسیدن ست: باید دوباره اندیشید، باید دوباره رسید...
در پایان، سال جدید تحصیلی 92-91 را به همه همکاران ارجمند و دانشجویان عزیز دانشگاه آزاد اسلامی تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم و برایتان آرزوی موفقیت دارم.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید دانشگاه‌ها پیامی صادر کرد.
