نتیجه این نظرسنجی درست در روزهایی منتشر شده است که ایالات متحده آب و هوای انتخاباتی به خود گرفته است. رئیس جمهور آتی امریکا خاورمیانه ای را در سال 2013 تحویل خواهد گرفت که با خاورمیانه 2009 که به باراک اوباما تحویل داده شد بسیار متفاوت است. خاورمیانه ای که بازیگران اصلی آن تغییرات بسیاری کرده اند. آینده روابط امریکا با دولت های جدید در تونس ، مصر، لیبی و یمن مساله ای نیست که بتوان به سادگی آن را تعبیر و تفسیر کرد. بر همین اساس مساله سیاست خارجی در این روزهای انتخابات در امریکا تبدیل به مقوله ای داغ و اولویتی برای بحث و تبادل نظر شده است. اصلی ترین سوالی که امریکا با آن مواجه است این است که آیا دیگر کشورهای عربی که از دیکتاتوری رنج می برند نیز امکان حرکت به سمت انقلاب را با توجه به درک چندین انقلاب در همسایگی خود دارند؟
اعراب بدبین به انقلاب
ساکنان الجزیره ؛ مراکش، فلسطین و اردن در این نظرسنجی تاکید کردند که چندان به آینده سیاسی و رفاه اقتصادی کشورهایی که انقلاب را تجربه کردند امیدوار نیستند. اردنی ها از بقیه ملیت ها ناامیدتر هستند. از هر 10 اردنی که مورد پرسش قرار گرفت، 6 نفر تاکید داشتند که اوضاع در کشورهایی که انقلاب را مزه مزه کردند، بدتر خواهد شد.
آیا امنیت و آرامش در کشورهایی که انقلاب را تجربه کردند، سیر صعودی را طی خواهد کرد؟
اوضاع اقتصادی در کشورهایی که انقلاب را تجربه کرده اند،بهتر یا بدتر خواهد شد؟
آیا خیزش های عمومی و انقلاب در برخی کشورهای عربی توانست دولت های کارآمدتر را روی کار بیاورد؟
آیا انقلاب های رخ داده در جهان عرب نتیجه میل عمومی و ملی برای تغییر بود یا ثمره نوعی دخالت خارجی؟
