به گزارش مشرق به نقل از مهر، یک مطالعه زیر آبی نشان داد حدود 20 درصد ارگانیسم های ته اقیانوسی در باهاماس نور تولید می کنند.

علاوه بر این تمامی این ارگانیسم های مطالعه شده توسط محققان، حس بصری تنظیم شده ای به طول موج های نوری ناشی از این روشنایی زیستی دارند.


این پژوهش حاکی از نقش مهمی است که خود - تولید نور در جوامع اعماق دریا بازی می کند.

روشنایی زیستی بارها و بارها در گونه های دریایی تکامل یافته است و می تواند به ارگانیسم ها کمک کند یکدیگر و غذا را بیایند و ازشکارچیان دوری جویند.


در اعماق متوسط اقیانوس یعنی منطقه ای بین 200 تا یک هزار متر زیر سطح اقیانوس بخش عمده ای از ارگانیسم ها می توانند روشنایی زیستی تولید کنند.

اطلاعات بسیار اندکی در مورد روشنایی زیستی در ارگانیسم های زنده در نزدیکی بستر دریا وجود دارد.


"سونکه جانسن" زیست شناس دریایی در دانشگاه دوک در کالیفرنیای شمالی گفت: مشاهده و یا نمونه برداری و مطالعه اورگانیسم های اعماق اقیانوس بسیار دشوار است.

او با همکاری محققان دانشگاه  "جنوب شرق نوا" در فلوریدا، چهار منطقه را در شمال باهاماس با استفاده از یک شناور مورد بررسی قرار داد.


آنها با مکش آهسته این ارگانیسم های اعماق دریا به یک جعبه که امکان ورود نور به آن نبود، تولید نور توسط این موجودات را بررسی کردند.


محققان در محیط آزمایشگاه این موجودات را با حیوانات دیگری تحریک کردند. آنها موجوداتی را که نور درخشان از خود ساطع کردند برای

بررسی طول موج دقیق نور ساطع شده، مورد مطالعه قرار دادند.

محققان می گویند 20 درصد گونه های جمع آوری شده، وقتی مورد تماس قرار می گرفتند، روشنایی زیستی تولید می کردند، از جمله چندین گونه از مرجانها، شقایق های دریایی و یک گونه غیرمعمول از میگو که مواد شیمیایی روشنایی زیستی به آب اطرافش ترشح می کرد.

اغلب این ارگانیسم نور آبی متساطع کردند به جز خانواده ای از مرجانها که نور سبز تولید می کردند.

اگرچه ارگانیسم های ساکن در اعماق، نور کمتری نسبت به ارگانیسم های حد وسط اقیانوس تولید می کنند اما کف اقیانوس بسیار روشن تر از اعماق بالاتر است.

تقریبا سه چهارم ارگانیسم های حد وسط اقیانوس وقتی مورد تماس واقع می شوند نور تولید می کنند.

زیست شناسان دریایی می گویند این ارگانیسم ها همیشه نور ساطع نمی کنند و فقط هنگامی که توسط یک شئی دیگر لمس و مورد تماس واقع شوند، روشنایی تولید می کنند.