به گزارش مشرق، گونه‌هایی از این کوسه‌ها که در مناطق صخره‌ای زندگی می‌کنند، می‌توانند تقریبا دو ساعت را بدون هیچ اکسیژنی تاب بیاورند.

کوسه‌های سردوشی در صخره‌های اطراف سد بزرگ مرجانی استرالیا زندگی می‌کنند و زیستگاه آن‌ها می‌تواند به خاطر جزر و مد کاملاً از محیط اطراف خود جدا شود. گونه‌های دیگری از کوسه‌های متحرک را می‌توان در اطراف استرالیا، اندونزی و پاپوآ گینه نو یافت.

هنگام جزر و مد، گاهی اوقات کوسه‌ها در حوضچه های سنگی کم عمق به دام می‌افتند. در نتیجه این گونه طوری تکامل یافته که برای زنده ماندن بتواند دو ساعت را بدون اکسیژن تاب بیاورد و با کمک باله‌های پارویی شکل خود بخزد.

محققان دانشگاه فلوریدا آتلانتیک این گونه از تکامل کوسه‌های سردوشی را شکستن تمامی قوانین بقا می‌دانند. این دانشمندان در حال بررسی چگونگی تغییرات توانایی راه رفتن و شنا کردن در اولین مراحل تکامل کوسه‌های سردوشی هستند.

این کوسه‌ها وقتی که تازه از تخم بیرون می‌آیند از یک کیسه زرده داخلی اما وقتی کمی بزرگتر می‌شوند از علف و سبزی تغذیه می‌کنند. این کیسه زرده داخلی به نوزادان ظاهری با شکم برآمده می‌دهد اما دانشمندان کشف کردند که این شکل ظاهری تفاوت چندانی در سرعت حرکت آن‌ها به وجود نمی‌آورد.

بیشتر شبیه کابوس به نظر می‌آید، اما دانشمندان در حال تحقیق درباره کوسه‌ای هستند که روی خشکی راه می‌رود. کوسه‌های سردوشی جوان می‌توانند به کمک باله‌های پارویی شکل خود در داخل و خارج آب راه بروند. این مساله نوعی از تکامل است که محققان آن را با عنوان «شکستن تمامی قوانین بقا» توصیف می‌کنند. گونه‌هایی از این کوسه‌ها که در مناطق صخره‌ای زندگی می‌کنند، می‌توانند تقریبا دو ساعت را بدون هیچ اکسیژنی تاب بیاورند.

پورتر اکنون در حال تحقیق بیشتر راجع‌به چگونگی تاثیر تغییرات اقلیمی بر شرایط محیط زیست این جانوران در آینده است.