البته طرحي كه قرار بود 20 سال پيش توسط ژاپني ها اجرا بشه اما بخاطر نعمت ها(تحريم ها به قول بعضي ها!) تازه 7 سال ديگه شايد به ثمر برسه.فقط ضرر و عدم النفع همين يك قلم چه مصيبتي براي اين كشور محنت زده است!

خبرخوبیه

به نظرم کلیدی ترین نکته اینه که سرمایه گذار اصلی پروژه بانک ها هستند. یعنی پولی که بانکها به طور معمول میبردن توی بازار ملک و سکه و دلار تا بتونند بواسطه سوداگری نرخ سودهایی که تضمین کرده بودند به مشتریهاشون بپردازند رو ایندفه قراره بیارن توی یه پروژه ی بالادستی و ملی. همین پولی که قرار بود باعث ایجاد تورم در جامعه بشه داره در صنعتی سرمایه گذاری خواهد شد که منجر به قدرت بیشتر ایران در بازار انرژی جهانی میشه. و دومین نکته اینه که اجرا کننده اصلی پروژه هم ایرانی هست. این یعنی کسب تجربه ی هرچه بیشتر برای مجریان ایرانی اینگونه طرح ها که باعث میشه در پروژه های بعدی اگر هم قرار بر مشارکت خارجی ها باشه دیگه یک رقیب ایرانی هم براشون وجود داشته باشه. این باعث میشه دیگه هروقت خارجی ها خواستند نتونن برن. چون قبلا میدونستند اگه بذارن برن پروژه های ایران زمین میمونه اما الان دیگه نه.