به گزارش مشرق به نقل از  آريا، مدت هاست مي شنويم که سايت هاي همسر يابي در اينترنت فعاليت مي کنند و به موازات آن نيز به کرّات از مسئولين وزارت ارشاد شنيده ايم که هيچ کدام از اين سايت ها مجوزهاي لازم را ندارند؛ حال چگونه است که  اين سايت ها قارچ گونه در فضاي مجازي رشد کرده و به هرکدام که سر مي زنيم پر است از کاربراني که در آن ثبت نام کرده اند؟
با جستجويي کوچک در سايت هاي مرورگر به هزاران سايت بر مي خوريم که هرکدام با رسمي دانستن خود در صدد يافتن همسر براي جوانان جامعه هستند و همه آنها ادعا دارند که "اولين"، "بهترين"، "مورد اعتماد ترين" و کلي " ترين" هاي ديگر هستند؛ سايت هاي همسريابي البته با اين عنوان آغاز به کار مي کنند اما در  نهايت تنها به صيغه و دوست کردن دو نفر مي انجامد.

گفته مي شود مهم ترين ويژگي فضاي مجازي، ناشناخته ماندن فرد ميان صفر و يک هاي معادلات کامپيوتري و اينترنتي است، اين ويژگي در مورد سايت هاي همسريابي به نحوي پر رنگ تر خودنمايي مي کند، وقتي دختر و پسري به تکميل  اطلاعات خود را مي پردازد، چه کسي صحت اين نوشته ها را  تاييد مي کند؟ اينکه نوشته مي شود اين سايت از سوي وزارت ارشاد رسميت  دارد يا زير نظر پليس سايت است، آيا مشروعيتي به فعاليت ها و دورغ پردازي هاي اين وبگاه ها داده مي شود؟

مسلما افراد ثبت نام شده در اين سايت ها به هيچ کس مديون نيستند که تمام حقيقت وجودي و زندگي خود را در معرض ديد بگذارند، آن هم به قصد ازدواجي موقت، صيغه و يا حتي پيدا کردن دوست دختر يا پسري که براي گذران وقت، مي خواهند.

سايت هايي با عنوان همسريابي و دوست يابي اگر تنها را ه به منجلاب کشيدن جوانان ما نباشند قطعا يکي از مهم ترين راه هان آن هست؛ يک سايت اينترنتي که در ابتدا نه حضور دو نفر به شکل فيزيکي ديده مي شود و نه حتي والدين فرد ثبت نام شده از آن اطلاعي ندارد، چه چيز جوان امروز ما را ملزم مي کند که واقعيت هاي خود را بيان کند و به فريب دختر و پسر پنهان شده در پشت خط فضاي سايبر نپردازد؟
 
نکاتي چند در مورد ساختار سايت هاي همسريابي و دوست يابي

گفتني است سايت هاي همسريابي تمام موارد و موازيني که بايد در مورد يک سايت رعايت شود به شکل درون تهي دارند، به نحوي که وقتي براي بازديد لينک ها مراجعه مي کنيم نه قوانيني در قسمت قوانين سايت وجود دارد و نه موازيني که افراد ثبت نام کننده را ملزم به رعايت کند.
اکثر اين سايت ها با استفاده از آيات قرآن و سواستفاده از اعتقادات مذهبي و تغيير ناپذير ديني مردم جامعه ما و اشاره به اين نکته که اين سايت اطلاعات شما را درذ نهايت امانت حفظ مي کند به فريب و در نهايت اخاذي از افراد مي پردازد.

اين اخاذي و کلاهبرداري ها تا جايي پيش مي رود که علي رغم اعلام هاي اوليه هر کدام از اين سايت ها مبني بر رايگان بودن ثبت نام در آن، وقتي پس از ثبت نام اوليه و دادن تمام مشخصات شخصي و ثبت آن در سيستم که کاملا توسط گردانندگان آن قابل بازيابي است، براي ارائه يکسري ديگر از خدمات خود تعرفه ها و قيمت هايي مشخص کرده اند که طي آن افراد با پرداختن حق عضويت مي توانند به عنوان کاربر ويژه از ساير خدمات اين سايت ها استفاده کنند.
حق عضويت يکي از سايت هاي همسريابي به شرح ذيل است:

عضويت يک ماه 8000 تومان
عضويت سه ماهه 12000 تومان
عضويت 6 ماهه 15000
عضويت 12 ماهه 18000

و نکته ديگر که جالب است، اين است که هرکدام از کابران مي توانند براي تبليغ خود در سايت آگهي بزنند و در آن مشخصات خود را وارد کرده که البته حق عضويت آن جدا و به مبلغ 30000 تومان مي باشد.

در اين آگهي مانند اقلام تجاري فرد خود را معرفي کرده و اين آگهي با عکس فرد متقاضي به معرض ديد گذاشته مي شود؛ حال بايد پرسيد آيا اين کار به نحوي به فروش گذاشتن خود نيست؟
نکته قابل توجه ديگر اين است که اين مبالغ براي فردي حقيقي واريز مي شود، با اين  وصف سايت هاي همسريابي تنها راه درآمد عده اي شده، که از سادگي و بعضا فريبکاري برخي از اشخاص در جامعه سو استفاده مي کنند.

مجوز وزارت ارشاد!

اين سايت و گرداننده آن که مدعي است از وزارت ارشاد مجوز رسمي دارد اين مبالغ را چه مي کند و آيا از اين درآمد چيزي به وزارت ارشاد هم مي رسد؟ با اين وصف هرکس که بخواهد مي تواند با راه اندازي سايتي قلابي هزاران و يا ميليون ها تومان پول به جيب بزند!

نکته ديگر در اين سايت ها استفاده از لفظ" نظارت پليس سايت" و سوءتعبيري است که در اين خصوص براي افراد بازديد کننده ايجاد مي شود، به گفته معاون اجتماعي سابق پليس فتا اين لفظ به هيچ وجه مربوط به پليس کشوري و نظارت پليس فضاي مجازي نيست و بخش نظارتي سايت را شامل مي شود، اين در حالي است که اين سايت ها  و گردانندگان آن ها با استفاده از اين لفظ براي مردم سوء تفاهم و تعبير ايجاد کرده و با خيالي راحت که اين سايت تحت نظارت پليس است به ثبت  نام در اين سايت ها مي پردازند، اين هم از جمله مواردي است که اگر استفاده کننده از اين سايت توجهي به آن نکند مي تواند در دام کلاهبرداري و شيادي اين سايت ها بيفتد.
سيد محسن ميربهرسي در گفتگو با خبرنگار آريا با اشاره به نکته اي جالب توجه، گفت: IP هاي اکثر اين سايت ها در خارج از کشور هستند و از بيرون مرزها کنترل مي شوند که در اين صورت با پرداخت هر حق عضويت پول اين مملکت از کشور خارج مي شود.

يکي ديگر از نکات قابل توجه اين سايت ها استفاده از دانشنامه و يا جامع ترين بانک اطلاعات دختران و پسران در اين سايت ها است، بانک هايي که معلوم نيست چقدر دروغ و راست است و چه کسي صحت آن ها را تائيد مي کند مي شود مبنايي براي مهم ترين تصميم زندگي هر فرد، و اين تا جايي است که در اين سايت ها بخشي وجود دارد که ازدواج هايي که از آشنايي از اين سايت صورت گرفته است ثبت مي شود، تمام اين اطلاعات را کيست که  بر آن صحه گذارد؟

اسفاده از عکس هاي تحريک کننده هم يکي ديگر از مواردي است که پاي ثابت اين سايت ها و باعث ترغيب افراد به ثبت نام و سپس تا پايان ماجرا رفتن، مي شوند، همگان قبول دارند که تحريک و ترغيب افراد امري گذرا است اين در حالي است که تشکيل زندگي مشترک و ازدواج مقطعي نيست و بايد آنقدر محکم باشد که تحريکي گذرا شروع آن نباشد که در اين صورت با تحريکي ديگر اين زندگي از هم متلاشي مي شود.  آب پاکي بر دستان سايت هاي همسريابي / هيچ کدام از سايت هاي همسريابي مجوز رسمي ندارند.

همچنين اين کارشناس حوزه امنيت فضاي مجازي به طور قاطع اذعان کرد که هيچ کدام از سايت هاي همسريابي مجوز رسمي از وزارت ارشاد و ورزش و جوانان ندارد و در صورت تخطي و شکايت افراد از اين سايت ها، گردانندگان آن ها با اقدام پليسي مواجه خواهد شد.

مديرفرهنگي- سياسي مرکز امور زنان و خانواده رياست جمهوري رشد و وجود سايت هاي همسريابي و دوست يابي را عامل ارتباطات نامشروع دانسته و آن را  بر خلاف عرف و شرع اعلام کرد و معتقد است که عده اي از افراد با سوء استفاده از اين سايت ها باعث بروز مشکلات فرهنگي در افراد و جامعه شده اند.

معاون مرکز توسعه فناوري اطلاعات و رسانه هاي ديجيتال وزارت ارشاد به طور صريح اعلام کرد: هيچ سايتي تحت عنوان همسريابي و دوست يابي داراي مجوز رسمي و قانوني وزارت ارشاد نيست و چون اين سايت ها بايد اخلاق و عفت عمومي را حفظ کرده، به همين علت به هيچ وجه وزارت ارشاد به سايت هايي با اين عناوين اصلا مجوزي نداده است.

محمد صادق افراسيابي در خصوص اين سايت ها به خبرنگار آريا گفت: صدور مجوز رسانه هاي برخط حوزه ازدواج و همسريابي منوط به ارائه معرفي نامه از سوي وزارت ورزش و جوانان است که تا کنون هيچ رسانه ي بر خطي موفق به اخذ معرفي نامه از آن وزارتخانه نشده است.
در هر صورت هرچقدر بگوئيم اين سايت ها مجوز ندارند و فعاليتشان غير قانوني است و با اهداف کلاهبرداري و شيادي فعاليت مي کنند، نه از بازديد کنندگان آنها کم مي شود و نه گوش مردم به اين حرف ها بدهکار است.

به تمام اين موارد اضافه کنيد مشکلات فرهنگي و اقتصادي که اين سايت ها با خود به دنبال دارند؛ سايت هايي با عنوان پايه زندگي هاي مشترک را سست کرده و روابط نامشروع را رواج مي دهد، روابطي که در خارج از خانواده، در محيطي مجازي شکل بگيرد به طور حتم نمي تواند پايه محکمي داشته باشد، اينترنت با اين وسعت و با اين تعداد کاربر و ناشناخته بودن افراد نمي تواند محلي مناسب براي زندگي مشترکي باشد که پس از آن نيز قرار است فرزنداني متعهد تحويل جامعه دهد.

نظارت هر چه بيشتر فضاي مجازي و فرهنگ سازي به معناي واقعي و در صورتي که به منصه ظهور درآيد و عملي شود، مي تواند گام بلندي براي حل اين مشکل فرهنگي باشد، البته اگر اين فرهنگ سازي در مقام تئوري و حرف نباشد؛ حال بايد ديد فاصله ميان حرف تا عمل چقدر است و تا چه حد قرار است اين فاصله کم شود ...