به گزارش مشرق، سرزمین‌های اشغالی فلسطین تاکنون دو انتفاضه را در سال‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۰۰ میلادی به خود دیده است و از یک دهه گذشته شاخص‌های مربوط به وقوع انتفاضه سوم همچنان در حال افزایش است و طی چند سال قبل چندین بار جرقه آغاز این انتفاضه زده شد.

از زمان  انتفاضه دوم فلسطین در سال ۲۰۰۰  و پس از کنفرانس شرم الشیخ  «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین با «آریل شارون»  نخست وزیر سابق  رژیم صهیونیستی، این سوال مطرح می شود که آیا انتفاضه  جدیدی فلسطین در حال وقوع است؟

به گزارش المیادین، تمامی دور مذاکرات و تلاش‌های  رژیم صهیونیستی با شکست مواجه شده است . این رژیم با حمایت از برخی کشورهای عربی از طریق ارتباطات یا ایجاد توافق‌نامه‌های مخفیانه و آشکار به اشغالگری خود در داخل فلسطین ادامه داد و فلسطینیان نیز  در برابر تجاوزات صهیونیست‌ها مقاومت کردند. این مقاومت به صورت عملیات استشهادی فردی و غیرسازمان‌یافته  افزایش یافت  باوجود اینکه  سرویس‌های امنیتی تشکیلات خودگردان در سرکوب فلسطینیان  نقش داشتند.

بیشتر بخوانید:

راز دقیق شدن عملیات های استشهادی امسال در سرزمین های اشغالی

با وجود تشدید سرکوب‌گری‌های نظامیان صهیونیست و تشکیلات خود گردان علیه فلسطینیان، عملیات مقاومت آن‌ها متوقف نشد و   آن‌ها عملیات‌های برجسته‌ای انجام دادند.  از جمله این عملیات‌ها می‌توان عملیات  استشهادی رزمنده مقاومت باسل الاعرج (۲۰۱۷)، کشته شدن یک شهرک نشین صهیونیست در نابلس ، درگیری با دشمن صهیونیستی توسط شهید «احمد جرار» (۲۰۱۸) ، عملیات منطقه صنعتی «برکان» توسط شهید «اشرف نعالوه» (۲۰۱۸) ، عملیات «سلفیت » توسط شهید «عمر ابولیلی» ( ۲۰۱۹)  نام برد  که با وجود اهمیتی که داشت، اوضاع را به سوی  انتفاضه همه جانبه سوق نداد.

سال ۲۰۲۱ شاهد دو اتفاق مهم بود: اولی صدور رای دادگاه اسرائیل مبنی بر تخلیه منازل در محله «الشیخ جراح » قدس اشغالی با هدف اسکان شهرک نشینان صهیونیست  و دومی عملیات  «تونل آزادی» که توسط شش اسیر فلسطینی انجام شد.

محله الشیخ جراح در شرق و بخش قدیمی شهر اشغالی قدس واقع شده است. سال گذشته اقدام رژیم تل‌آویو در تخلیه ساکنان فلسطینی از این محله و اسکان اجباری صهیونیست‌ها در آن، موجی از تنش و خشم ضد صهیونیستی در این شهر اشغالی را ایجاد و به تمامی کرانه باختری سرایت کرد. به دنبال حملات صهیونیست‌ها به فلسطینیان که ده‌ها شهید و زخمی برجای گذاشت، گروه‌های مقاومت اعلام کردند که الشیخ جراح خط قرمز مقاومت است و برای کمک به اهالی این محله، وارد جنگ یازده روزه تحت عنوان «شمشیر قدس» شدند که بیش از چهار هزار موشک و راکت تا شعاع تل‌آویو شلیک کردند و رژیم اسرائیل را به تعطیلی کشاند.

همزمان این عملیات فلسطینیان بسیاری از  ملت‌های اسلامی و عربی در حمایت از ملت فلسطین در خارج از فلسطین دست به تجمع زدند و حمایت خود را از جنگ  شمشیر قدس اعلام کردند.اتحاد فلسطین برای دشمن حالت رعب و وحشت ایجاد کرد، در نهایت تل‌آویو دست به دامن مصر و سایر واسطه‌ها شد و آتش‌بس موقت برقرار شد، مشروط بر اینکه غزه بازسازی شده و محاصره آن لغو و یا کاهش یابد.

فرار اسرای فلسطینی از زندان « جلبوع» رژیم صهیونیستی (عملیات تونل آزادی) در ماه مه ۲۰۲۱ نشان دهنده قدرت اراده مردمی فلسطین در مقابل شکنندگی ساختار  تشکیلات خودگردان فلسطین و شاید همدستی آن با سرویس‌های امنیتی دشمن صهیونیستی  بود. این عملیات منبع الهام برای همه فلسطینیان شد. اگرچه نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی  توانستند  اسرای فراری را بازداشت کنند، اما این عملیات نقطه عطفی در آگاهی فلسطینی‌ها باقی ماند، زیرا نشان دهنده غلبه اراده فلسطینیان بی‌دفاع بر نیروی جلاد مسلح  رژیم صهیونیستی بود.

سازمان دیده بان حقوق بشر در گزارشی از وقایع فلسطین در سال ۲۰۲۱، ۲۸۷ حادثه توسط شهرک نشینان صهیونیست را که منجر به شهادت ۵ فلسطینی و زخمی شدن ۱۳۷ نفر دیگر شد، ثبت کرد که مجموع این حوادث دو برابر سال ۲۰۲۰  و سه برابر سال ۲۰۱۹ بود.  نظامیان رژیم صهیونیستی ۶۷ فلسطینی از جمله ۱۴ کودک را به شهادت رساندند که  این آمار سه برابر  سال ۲۰۲۰ بود. در طول سال ۲۰۲۰، رژیم اشغالگر صهیونیستی ۶۶۶ خانه فلسطینی را تخریب و ۹۵۸ فلسطینی را آواره کرد که  در مقایسه با سال ۲۰۲۰،  ۳۸ درصد  افزایش داشت.

  از سوی دیگر سرعت عادی‌سازی برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی افزایش یافت تا جایی که امارات و بحرین نیز  با این رژیم توافق‌نامه‌هایی را امضا کردند از همین رو فشارها بر محور مقاومت نیز تشدید شد.موضع رسمی برخی کشورهای عربی از ملت فلسطین در مقابل تجاوزات روزانه رژیم غاصب اسرائیل هرچند لفظی از بین رفت.

تصاویر  مقامات عربی در تل آویو و تصاویر  مسئولان  صهیونیستی در پایتخت‌های عربی حکایت از  خیانت به ملت فلسطین و پشت کردن به مسئله فلسطین  داشت.در سال ۲۰۲۲ موج عادی سازی کشورهای عربی با اسرائیل در ابوظبی، منامه، شرم الشیخ  و نقب بالا گرفت.

اجلاس نقب مصادف با عملیات استشهادی «محمد غالب ابوالقیعان» در بئرسبع  بود که در آن ۴ اسرائیلی کشته شدند و به دنبال آن عملیات  « الخضیره»  توسط شهیدان «خالد» و« ایمن اغباریه» انجام شد که منجر به کشته شدن دو  نظامی صهیونیست و مجروح شدن دیگران شد. در همین دوره، اعتراضات مردمی در نابلس، قدس ، رام الله و  جنین افزایش یافت.

شهید « ضیاء حمارشة » در  ۲۹ مارس ۲۰۲۲ عملیاتی قهرمانانه در «بنی براک»  تل آویو انجام داد که منجر به کشته شدن ۵ صهیونیست و زخمی شدن تعدادی دیگر شد. دشمن اسرائیلی  به سختی توانست خود را کنترل کند تا اینکه شهید «رعد حازم» عملیات فدایی انجام داد که منجر به کشته شدن دو صهیونیست و زخمی شدن ۱۴ نفر دیگر شد.

با آغاز ماه مبارک رمضان تظاهرات مردمی در اکثر شهرهای فلسطین از جمله ام الفحم و ناصره آغاز شد که  دلیل این تظاهرات حفاظت از مسجد الاقصی بود که شهرک نشینان  صهیونیست  قصد خود را برای یورش به مسجدالاقصی و  قربانی کردن در صحن‌های  آن  اعلام کرده بودند. اما جامعیت و تداوم عملیات‌ها و  مقابله‌های فلسطینیان این سوال را مطرح می‌کند که آیا انتفاضه فلسطین در راه است؟

با وجود همدستی  تشکیلات خودگردان فلسطین  با رژیم صهیونیستی و  خیانت کشورهای عربی به فلسطینیان عوامل متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد  انتفاضه در کرانه باختری در حال وقوع است.

 این عوامل را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

۱.  فعالیت شهرک نشینان صهیونیست در کرانه باختری و افزایش میزان ظلم صهیونیست‌ها به ملت فلسطین افزایش یافته است.

۲. اعتماد فلسطینیان در  کرانه باختری به خود و توانایی‌هایشان به ویژه پس از یک سری عملیات فدایی  و استشهادی که منجر به کشته شدن ۱۴ اسرائیلی همان تعداد کشته شده در نبرد شمشیر قدس شد، افزایش یافته است. همچنین  فلسطینی‌ها از حضور حمایت‌های مقاومت در غزه اطمینان خاطر پیدا کرده اند.

۳.  مشارکت  فلسطینیان اراضی ۱۹۴۸ در مقاومت مردمی و مقاومت مسلحانه افزایش یافته است.

۴. انسداد افق عمل سیاسی عربی و فلسطینی پس از موج‌های عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و ناتوانی تشکیلات خودگردان فلسطین در تمامی ایستگاه‌های رویارویی با دشمن  این حس را در میان توده‌های ملت فلسطین تقویت کرد که باید سرنوشت خود را به دست بگیرند و در برابر توطئه‌های دشمنان بایستند.

توپ امروز در زمین نیروهای مقاومت است و آنها موظفند حمایت سیاسی، رسانه‌ای، مالی و نظامی (در صورت امکان) از توده‌های فلسطینیان مبارز  در راستای تقویت استواری آنها فراهم کنند.