به گزارش مشرق به نقل از ایرنا، گروه های مسلح در چند ماه اخیر و به طور مشخص از اواخر اسفند ماه كه موضوع حل و فصل بحران سوریه به شیوه سیاسی و از طریق مذاكرات به طور جدی مطرح شد، شیوه جدیدی برای عملیات خود اتخاذ كردند.

این شیوه جدید كه با سفارش و هماهنگی دولت های غربی و در راس آنها امریكا و پول و امكانات برخی دولت های منطقه اتخاذ شده، مبتنی بر تحریك احساسات عمومی علیه دولت سوریه با بهره گیری از ابزار نظامی، سیاسی و به ویژه تبلیغاتی است.

بدیهی است هیچ اقدامی به اندازه قتل انسان های بیگناه آن هم به صورت دسته جمعی نمی تواند احساسات مردم را برانگیزد و بنابراین امریكا كه سفیر آن در دمشق از همان آغاز بحران با آشوبگران دیدار و آنها را به حمل سلاح تشویق كرد، شیوه 'سپر انسانی' را به عنوان راه كار گروه های مسلح تعیین نمود.

بر اساس این راه كار گروه های مسلح برای پیشبرد مقاصد خود مردم بیگناه را سپر خود قرار می دهند و در صورتی كه نتوانند به نیات خود از این طریق برسند با قتل عام آنها و انتساب آن به نیروهای دولتی، چهره نظام سوریه را خدشه دار می كنند.

بر این اساس عناصر مسلح در التریمسه كه با غافلگیری نیروهای دولتی مواجه شدند و فرصت نیافتند از مردم به عنوان سپر دفاعی استفاده كنند، فاجعه قتل عام را مرتكب شدند. فاجعه ای كه ظرف چهار ماه اخیر برای چهارمین بار در سوریه تكرار شد.

اواخر اسفند ماه و در آستانه ورود 'كوفی عنان' فرستاده سازمان ملل برای حل بحران سوریه به دمشق نیز مخالفان مسلح جنایتی را در منطقه 'كرم الزیتون' در حومه شهر حمص مرتكب شدند.

افراد مسلح در این جنایت هولناك 50 نفر از مردم بیگناه را كشتند تا آن را به عهده دولت بگذارند و اقدامات سیاسی عنان را تحت الشعاع قرار دهند.

پس از این جنایت گروه های مسلح و به ویژه تشكل موسوم به 'شورای ملی سوریه' كه با حمایت امریكا وغرب و امكانات برخی دولت های منطقه در استانبول تشكیل شد، خواستار اجرای فصل هفتم منشور سازمان ملل علیه سوریه شدند تا مقدمات حمله نظامی به این كشور را فراهم كنند.

فاجعه كرم الزیتون و ریخته شدن خون بیگناهان نتوانست مخالفان را به اهدافشان برساند، اما مخالفان توانستند با بهره گیری از شبكه های غول آسای خبری و به ویژه الجزیره قطر و العربیه عربستان و بی بی سی كه مادر دو شبكه اول به شمار می رود، هیاهوی تبلیغاتی وسیعی به راه اندازند.

در پی این هیاهو، دستگاه دیپلماسی بیگانه نیز به كمك آنها شتافت و دولت های دشمن سوریه با صدور بیانیه ها و یا اظهاراتی به گونه ای وانمود كردند كه نظام سوریه مرتكب این جنایت شده است.

در پنجم خرداد ماه نیز عناصر مسلح كه از مناطق مختلف گرد هم آمده بودند در نبردی سنگین با نیروهای دولتی، 108 نفر از روستای تلدو واقع در منطقه الحوله در استان حمص را قتل عام كردند.

این ماجرا نیز در آستانه ورود كوفی عنان به دمشق رخ داد.

هنوز یك ماه از این جنایت نگذشته بود كه 17 خرداد ماه و یك روز قبل از برگزاری نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره سوریه 78 نفر از مردم غیر نظامی روستای القبیر از توابع استان حماه به دست گروه های مسلح كشته شدند.

با ارتكاب این فاجعه بار دیگر مخالفان و ابزار تبلیغاتی و سیاسی آنها به كار افتاد تا نظام سوریه را تحت فشار مضاعف قرار دهند و آن را به عنوان نظامی خون آشام معرفی كنند.

در تازه ترین جنایت كه چهارمین جنایت فجیع ظرف چهار ماه اخیر محسوب می شود، روز پنجشنبه گذشته مردم بیگناه روستای التریمسه از توابع استان حماه به دست گروه های مسلح كشته شدند.

این جنایت نیز 24 ساعت قبل از برگزاری نشست شورای امنیت برای بررسی دو پیش نویس قطعنامه رخ داد.

یكی از این دو قطعنامه از سوی غرب مطرح شد كه متضمن مجازات دولت سوریه است و دیگری از طرف روسیه ارائه شد كه بر حمایت از طرح عنان و مذاكرات دولت با مخالفان تاكید شده است.

در یك نگاه كلی به فجایع بشری گروه های مسلح چنین استنتاج می شود كه هدف غایی مخالفان و حامیان غربی و عرب آنها این است كه روسیه و چین به عنوان دو عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل از نظام سوریه حمایت نكنند و با صدور قطعنامه ای تحت فصل هفتم این شورا علیه سوریه موافقت كنند.

گروه های مخالف و مسلح همچنین با ارتكاب این جنایت، علاوه بر خدشه دار كردن چهره نظام سوریه می خواهند این پیام را به افكار عمومی برسانند كه حاكمیت سوریه كنترل خود را بر مناطقی از این كشور از دست داده و فاقد تدابیر امنیتی برای حفظ جان مردم است.