به گزارش مشرق، روزنامه فرهیختگان طی یادداشتی با عنوان «راز کینه‌توزی برخی جریان‌ها نسبت به حاج احمد خمینی چیست؟» نوشت:

هفته‌ گذشته مستندساز انتخاباتی حسن روحانی، در صفحه شخصی خود در توئیتر ادعای کذب و توهین‌آمیزی درخصوص مرحوم سیداحمد خمینی(ره) و نحوه درگذشت ایشان مطرح کرد. این ادعا با واکنش‌های منفی از سوی دوستداران انقلاب روبه‌رو شد.

در پاسخ به این واکنش‌های منفی مستندساز روحانی چندی بعد در توضیح ادعای توهین‌آمیز خود، به خاطرات مرحوم هاشمی در بیان چرایی مرگ سیداحمد خمینی(ره) استناد کرد، استنادی که بلافاصله از سوی دفتر نشر معارف انقلاب اسلامی (ناشر مرتبط با آثار مرحوم هاشمی‌رفسنجانی) نیز تکذیب شد.

توهین و تخریب چهره مرحوم سیداحمد خمینی اتفاق تازه‌ای نیست. دلیل همه این تخریب‌ها به شخصیت انقلابی یادگار امام(ره) که در برهه‌های مختلف باعث ناکام‌گذاشتن توطئه‌های ضد انقلاب شده است، بازمی‌گردد.  در ادامه به بررسی بخش‌هایی از کارنامه زندگی مرحوم سیداحمد خمینی(ره)، ولایتمداری و تلاش‌های وی در راستای حفظ انقلاب اسلامی می‌پردازیم.

هجمه نهضت آزادی علیه یادگار امام (ره)
دی‌ماه ۶۸ نشریه پاسدار اسلام تصویر نامه‌ای از امام(ره) درمورد نهضت منحله آزادی منتشر می‌کند، این نامه در اصل پاسخ امام به سوال علی‌اکبر محتشمی‌پور، وزیر کشور وقت درمورد فعالیت سیاسی اعضای نهضت آزادی در آستانه انتخابات مجلس سوم بوده است.

امام در پاسخ به نامه محتشمی‌پور، نهضت آزادی را فاقد صلاحیت در هیچ امری از امور دولتی، قانونگذاری یا قضایی می‌دانند. انتشار نامه امام در آن برهه زمانی برای اعضای نهضت آزادی گران تمام می‌شود، به همین دلیل در نخستین گام سران نهضت ضمن شکایت به قوه‌قضائیه با نگارش نامه‌ای خطاب به نشریه پاسدار اسلام، دستخط منتشرشده از امام را جعلی خوانده و تلویحا مرحوم سیداحمد خمینی را متهم به جعل دستخط امام می‌کنند.

بعدها دادگاه انقلاب اسلاب پس از بررسی‌های کارشناسی صحت اصل دستخط امام را تایید کرد و نهایتا سال۷۶ (بعد از رحلت مرحوم سیداحمد خمینی) نهضت آزادی به‌دلیل افترا و ادعاهای باطل خود مبنی‌بر جعلی‌بودن دستخط امام محکوم شد. 

روشنگری در ماجرای عزل قائم مقام رهبری

پذیرش انحرافات و عزل منتظری از قائم‌مقامی رهبری توسط امام(ره) در فروردین‌ماه سال ۶۸ برای بسیاری غیرقابل‌باور بود. در این برهه زمانی که انقلاب اسلامی با خطر یک فتنه روبه‌رو بود، حاج‌احمدآقای خمینی اردیبهشت‌ماه ۶۸ با انتشار کتاب رنج‌نامه به افشاگری درمورد بخشی از انحرافات مرحوم منتظری پرداخت. احمد خمینی در توصیف فضایی که منتظری در آن قراردارد به منتظری این‌گونه هشدار می‌دهد: «مانده‌اید تنها با تعدادی افراد ناباب که اگر دقیق عمل نکنید رفته‌اید.»

تعبیر احمد خمینی از افراد ناباب پیرامون منتظری را می‌توان در این قسمت از نامه یافت: «من فعلا تنها خطر شما را منافقین و لیبرال‌های بی‌دین و مرفهین بی‌درد نمی‌دانم، من علاوه‌بر آنها خطر را در آخوندهای بدجنس متحجری می‌دانم که در نجف امام را متهم به تارک الصلوه بودن کردند و ۱۵ سال خون به دل امام کردند. حواس‌تان جمع باشد.»

تداوم روشنگری‌ها در سال‌های پرفراز و نشیب دولت سازندگی

یکی دیگر از مقاطعی که می‌توان در آن حضور فعالانه یادگار امام در عرصه روشنگری را به‌وضوح مشاهده کرد، سال‌های میانی دولت سازندگی است.

یکی از ماندگارترین اظهارنظرهای حاج‌احمدآقا درباره الزامی بودن تنظیم سیاست‌های دولت سازندگی برمبنای مسائل محرومان به این شرح است: «ما هرگز اجازه نمی‌دهیم سرمایه‌داران زالوصفت که به خون حزب‌الله عزیز و محرومان و پابرهنگان تشنه‌اند با در اختیار گرفتن مقدرات اقتصادی در بدنه این نظام مقدس و الهی نفوذ کنند. امروز اردوگاه استکبار برای انحراف انقلاب اسلامی تلاش مضاعفی به‌کار گرفته است، همه باید هوشیار باشیم و بدانیم که اقتصاد از سیاست و فرهنگ جدایی‌ناپذیر است.»