به گزارش مشرق، توکلي که در برنامه زنده «جهان سياست» حاضر شده بود، در نخستين پرسش مجري که پرسيد، برخي مي گويند شما از جمله خواصي هستيد که در فتنه پس از انتخابات سکوت کرديد، گفت: شما و يا دوستانتان روزنامه نميخوانيد؟ من در همان زمان، سه نامه براي آقايان کروبي و خاتمي و يک نامه هم براي ميرحسين موسوي نوشتم و حرفهايم را بسيار صريح عنوان کردم. کم لطفي برخي دوستان است که اين گونه سخن ميگويند.
وي در پاسخ به پرسش مراد عنادي ـ مجري برنامه ـ که گفت برخي ميگويند شما کمي دير وارد ميدان شديد، اظهار داشت: از شما که کارشناس سياسي هستيد، توقع بيشتري است که با مطالعه و آگاهي در برنامه حاضر شويد. من خودم رسانهاي دارم و وظيفهام را انجام دادم.
بنا بر اين گزارش، مجري برنامه که در اينجا خواست پرسش ديگري بپرسد، با واکنش توکلي روبه رو شد که گفت: حرف مرا قطع نکنيد و اجازه بدهيد حرفم تمام شود؛ در اتفاقات سال گذشته، برخي گروههاي مذهبي خوب و خوش ريشه ما تند عمل کردند و به تعبيري در سقوط برخي سياسيون ايشان را هل دادند. من تعبيري داشتم که ميگفتم فلاني به سرنوشت فلاني دچار ميشود و ديگري هم به سرنوشت يکي ديگر... اما برخي دوستان با تندرويهايشان به اين پروسه سرعت بخشيدند.
توکلي ادامه داد: به برخي دوستان يادآوري مي کردم که اين تيترهايي که انتخاب ميکنيد، بر اين مبنا زياد خوب نيست، شما داريد بدتر آدمها را هل ميدهيد؛ ميگفتند حق با شماست، درستش ميکنيم اما درست نکردند.
توکلي تصريح کرد: من درصدد راضي نگه داشتن معترضان به خودم نيستم، ولي شايد بهتر از خيلي مدعيان وظيفهام را در سال گذشته انجام داده باشم.
مجري برنامه که در ميان اين سخنان توکلي بارها خواست بحث را عوض کند، بلافاصله در اقدامي جالب، ميهمان هفته بعد را در بينابين حرفهاي توکلي معرفي کرد و بعد هم پرسش ها را به سمت انتقادات مجلس از دولت و بالعکس سوق داد.
توکلي نيز در پاسخ به وضعيت کنوني مجلس گفت: بعضي فشليهاي مجلس به اين دليل است که نمايندگان کارهاي اصلي خود را درست انجام نميدهند و گرايشهاي محلي و بومي و حوزهاي خود را بر گرايشهاي کلان و ملي ترجيح ميدهند.
وي درباره رابطه دولت و مجلس نيز گفت: دولت و مجلس نبايد همديگر را آزرده کنند، در همين قضيه انحلال دانشگاه علوم پزشکي ايران، چيزي به هيچ کسي نگفتند، اين بي اعتنايي به مجلس است، همين بي اعتنايي باعث پيکار ميشود؛ از سوي مجلس هم برخي گروکشيها براي گرفتن امتياز از دولت، باعث آزردگي دولت ميشود.
وي ادامه داد: دولت بايد بپذيرد که مجلس حق نظارت دارد و دولت بايد در ريلي که مجلس برايش معين ميکند، حرکت کند. من به رفتار هر دو نقد دارم؛ اما دولت قوه اجرايي کشور است و پول در دست دارد.
توکلي در پاسخ به عنادي که تلاش داشت بگويد پس هر دو طرف مقصرند، گفت: اين گونه نيست، دولت قوه اجرايي است و اعتبارات را در اختيار دارد، براي همين بايد برخي رفتارهاي ناروا را کنار بگذارد. اينکه به برخي نمايندگان حامي دولت، بهتر و آسانتر بودجه ميدهند، اين رفتار خوبي نيست؛ پول و قدرت بايد طبق قاعده هزينه شود که البته خيلي سخت است؛ برخي رفتارهاي ناروا به فساد مجلس هم دامن ميزند که هم اکنون هم متأسفانه هست.
توکلي در پاسخ به اين که شما در يک نطق انتخاباتي، صداي بسياري از همکاران خود را درآورديد که ادبيات انتقادي شما را نپسنديدند، گفت: وقتي دولت بارها قانون را نقض ميکند، بايد اعتراض کرد. هنگامي که رييس جمهور که وظيفه دارد قوانين را ولو غلط محترم بشمارد و اجرا کند و در پايان، اگر مشکلي بود با ارايه لايحه، حرفش را بزند، در تريبون رسمي اعلام ميکند، اين قانون را نمي پذيرد، من بايد اعتراض کنم. اينکه گفته مي شود، ادبيات اعتراضي من هم خوب نبوده، قبول ندارم، شايد تعابير تندتر هم به کار ببرم.
توکلي درباره سياست خارجي دولت نيز گفت: گاه خط کلي سياست خارجي را تقدير کردهام و ميکنم؛ اما اين معنايش تقدس نيست، جايي که اشتباه هست، ميگويم.
وي تأکيد کرد: کار زشتي که درباره ملوانان انگليسي و بدرقهشان انجام شد، گويا درباره سارا شورد هم رخ داده است؛ معلوم است که نه ميپسندم و نه ميپذيرم.
توکلي در پاسخ به اين پرسش مجري برنامه که چرا اصولگرايان در مجموع، ديدگاه هايشان را از يک تريبون اعلام نميکنند، گفت: جناح ما زياد قوي و منسجم نيست که تصميمات جمعي بگيرد و اعلام کند.
رييس مرکز پژوهشهاي مجلس همچنين درباره نقد و نقدپذيري گفت: من خودم در سيبل بسياري از منتقدان هستم، در سايت خودم نيز بسيار به من انتقاد ميشود. از انتقاد بدم نميآيد و به آن توجه ميکنم؛ ضمن اينکه بايد به نقد توجه کرد. اينکه منتقدان در کشور ما مورد بي مهري قرار ميگيرند، به خاطر جايگاه بد نقد در کشور است.
دکتر احمد توکلي، رييس مرکز پژوهشهاي مجلس شوراي اسلامي که پنجشنبه شب در شبکه دوم سيما حاضر شده بود، درباره سختيهاي نقد و جايگاه بد منتقد در کشور گفت: بالاخره آزادي بيان هست؛ اما بايد آزادي پس از بيان هم باشد و اين گونه منتقدان مورد هجوم قرار نگيرند.<BR>