به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاین ، این روزها احتمالا زیاد در مورد مضرات مصرف شیرینی شنیدهاید، چرا که بازار بحثهای مربوط به کاهش وزن و لاغری حسابی داغ است. اما اگر کم کردن وزن برایتان اهمیتی ندارد یا بهتر از آن، نیازی به کاهش مصرف شیرینی برای خوشاندام بودن ندارید، باز بهتر است برای حفظ توانایی یادگیری خود، در مصرف شیرینی زیادهروی نکنید، چون به نظر میرسد مصرف شیرینی در بلندمدت باعث میشود خنگ شوید. این نتیجه جدیدترین مطالعه محققین بر روی موشها است.
به گزارش دیسکاوری، موشهایی که تنها با غذای مخصوص موش و محلول غلیظ قند ذرت تغذیه شدند، در مقایسه با موشهایی که به رژیم غذاییشان مکمل اسید چرب امگا 3 اضافه شده بود، بعد از گذشت تنها 6 هفته، در رد شدن از ماز (هزارتو) و پیدا کردن مسیر درست، با مشکلات بیشتری مواجه شدند.
فرناندو گومز پیلینا، استاد جراحی اعصاب، زیستشناسی و فیزیولوژی در اینباره میگوید: «نتایج مطالعات ما نشان میدهد که آنچه ما میخوریم، روی نحوه فکر کردنمان موثر است. خوردن غذاهای پر از مواد قندی در دراز مدت، توانایی مغز شما را برای یادگیری و به خاطرسپاری اطلاعات را تغییر میدهد. اما از طرف دیگر، افزودن اسید چرب امگا 3 به رژیم غذایی روزمرهتان، میتواند این آسیب را به حداقل برساند».
موشهای استفاده شده در این آزمایش آموزش دیده بودند. آنها قبل از شروع آزمایش، به مدت 5 روز، روزی دو بار از درون مازهایی که در آن نشانههای بصری قرار داده شده بود عبور داده میشدند. 6 هفته بعد از شروع آزمایش رژیمهای غذایی، محققین دوباره موشها را در همان ماز گذاشتند تا توانایی به خاطر آوردن و نجات از درون ماز را بررسی کنند.
گومز پیلینا در مورد عملکرد موشها در آزمایش توضیح میدهد: «گروه دوم که مکمل اسید چرب امگا 3 دریافت کرده بودند، خیلی سریعتر از گروه دیگر، توانستند راه خود را درون ماز پیدا کنند. موشهایی که از دی.اچ.ای محروم شده بودند، در عبور از ماز کندتر بودند و در مغزشان، کاهش فعالیت سیناپسی دیده میشد (سیناپس به محلی گفته میشود که سلولهای عصبی با آزاد کردن مواد شیمیایی معروف به نوروترانسمیتر، پیامهای عصبی را به یکدیگر منتقل میکنند). سلولهای مغز آنها در ارسال سیگنال به یکدیگر با مشکل مواجه شده بودند. به همین دلیل، توانایی فکر کردن موشها به وضوح مختل شده بود و آنها نمیتوانستند مسیرهایی که 6 هفته قبل آموخته بودند را به خوبی به یاد بیاورند».
این در حالی است که در موشهایی که اسید چرب امگا 3 را به صورت روغن بذر کتان و اسید دکوزاهگزائونیک (دی.اچ.ای) دریافت کرده بودند،در عبور از مازها سریعتر بودند چون ظاهرا سیناپسهای مغزیشان و یا ارتباط شیمیایی بین سلولهای مغزیشان از آسیب مصون مانده بود.
از دیگر یافتههای مطالعه این بود که گروهی که از دریافت دی.اچ.ای محروم شده بودند، نشانههای مقاومت در برابر انسولین نشان میدادند. گومز پیلینا در مورد این مطالعه میگوید: «یافتههای ما نشان میدهد که مصرف دی.اچ.ای به طور منظم میتواند از مغز در برابر تاثیرات مخرب مواد قندی محافظت کند. این درست مثل ذخیره کردن پول در بانک است. شما به نوعی ذخیرهای به مغز خود میدهید که هر وقت نیاز به سوخت اضافی برای مبارزه با بیماریهای آینده داشت، بتواند از آن استفاده کند».
با این وجود، هر قدر هم که از ماهیهای دارای امگا 3 در برنامه غذایی خود استفاده میکنید، باز بهتر است در اغلب موارد از شیرینیها پرهیز کنید، موضوع فقط محلول قند ذرت نیست، که همین حالا در بسیاری از مواد غذایی به کار میرود، بلکه برای مثال شکر سفید را هم نباید نادیده بگیریم.
به گزارش دیسکاوری، موشهایی که تنها با غذای مخصوص موش و محلول غلیظ قند ذرت تغذیه شدند، در مقایسه با موشهایی که به رژیم غذاییشان مکمل اسید چرب امگا 3 اضافه شده بود، بعد از گذشت تنها 6 هفته، در رد شدن از ماز (هزارتو) و پیدا کردن مسیر درست، با مشکلات بیشتری مواجه شدند.
فرناندو گومز پیلینا، استاد جراحی اعصاب، زیستشناسی و فیزیولوژی در اینباره میگوید: «نتایج مطالعات ما نشان میدهد که آنچه ما میخوریم، روی نحوه فکر کردنمان موثر است. خوردن غذاهای پر از مواد قندی در دراز مدت، توانایی مغز شما را برای یادگیری و به خاطرسپاری اطلاعات را تغییر میدهد. اما از طرف دیگر، افزودن اسید چرب امگا 3 به رژیم غذایی روزمرهتان، میتواند این آسیب را به حداقل برساند».
موشهای استفاده شده در این آزمایش آموزش دیده بودند. آنها قبل از شروع آزمایش، به مدت 5 روز، روزی دو بار از درون مازهایی که در آن نشانههای بصری قرار داده شده بود عبور داده میشدند. 6 هفته بعد از شروع آزمایش رژیمهای غذایی، محققین دوباره موشها را در همان ماز گذاشتند تا توانایی به خاطر آوردن و نجات از درون ماز را بررسی کنند.
گومز پیلینا در مورد عملکرد موشها در آزمایش توضیح میدهد: «گروه دوم که مکمل اسید چرب امگا 3 دریافت کرده بودند، خیلی سریعتر از گروه دیگر، توانستند راه خود را درون ماز پیدا کنند. موشهایی که از دی.اچ.ای محروم شده بودند، در عبور از ماز کندتر بودند و در مغزشان، کاهش فعالیت سیناپسی دیده میشد (سیناپس به محلی گفته میشود که سلولهای عصبی با آزاد کردن مواد شیمیایی معروف به نوروترانسمیتر، پیامهای عصبی را به یکدیگر منتقل میکنند). سلولهای مغز آنها در ارسال سیگنال به یکدیگر با مشکل مواجه شده بودند. به همین دلیل، توانایی فکر کردن موشها به وضوح مختل شده بود و آنها نمیتوانستند مسیرهایی که 6 هفته قبل آموخته بودند را به خوبی به یاد بیاورند».
این در حالی است که در موشهایی که اسید چرب امگا 3 را به صورت روغن بذر کتان و اسید دکوزاهگزائونیک (دی.اچ.ای) دریافت کرده بودند،در عبور از مازها سریعتر بودند چون ظاهرا سیناپسهای مغزیشان و یا ارتباط شیمیایی بین سلولهای مغزیشان از آسیب مصون مانده بود.
از دیگر یافتههای مطالعه این بود که گروهی که از دریافت دی.اچ.ای محروم شده بودند، نشانههای مقاومت در برابر انسولین نشان میدادند. گومز پیلینا در مورد این مطالعه میگوید: «یافتههای ما نشان میدهد که مصرف دی.اچ.ای به طور منظم میتواند از مغز در برابر تاثیرات مخرب مواد قندی محافظت کند. این درست مثل ذخیره کردن پول در بانک است. شما به نوعی ذخیرهای به مغز خود میدهید که هر وقت نیاز به سوخت اضافی برای مبارزه با بیماریهای آینده داشت، بتواند از آن استفاده کند».
با این وجود، هر قدر هم که از ماهیهای دارای امگا 3 در برنامه غذایی خود استفاده میکنید، باز بهتر است در اغلب موارد از شیرینیها پرهیز کنید، موضوع فقط محلول قند ذرت نیست، که همین حالا در بسیاری از مواد غذایی به کار میرود، بلکه برای مثال شکر سفید را هم نباید نادیده بگیریم.