به گزارش مشرق، محمدهادی هدایت، ارشناس علوم قرآنی پیرامون فراهم کردن شرایط انتظار گفت: فراهم کردن حضور پدر صالحین که همان «اباصالح (عج)» است نیاز به اصلاح در جامعه دارد، هنگامی که «ابا صالح (عج)» ظهور کنند، همه دنیا را اصلاح خواهند کرد. انتظار باید به همه فعالیت‌های ما رنگ و بو دهد.
بیشتر بخوانید:
جمله‌ای تکان‌دهنده از امام زمان(ج)
وی ویژگی‌های یک فرد منتظر را برشمرد و بیان کرد: وظیفه یک فرد منتظر باید در قالب یک تقسیم بندی مورد ارزیابی قرار گیرد. اولین وظیفه یک منتظر پیدا کردن یک شناخت و معرفت نسبت به امام و ولی زمانه خود است.
هدایت به بیان ابعاد شناخت حضوری «امام زمان (عج)» پرداخت و تاکید کرد: در زیارتنامه‌های «امام زمان (عج)» این جمله بکار رفته که «یا عین الله» چشم خدایی که ما را می‌بینی. درک اینکه «امام زمان (عج)» چشم خداست و در کنار ماست و به همه حالات ما اگاه است بسیار مهم است و درک حضوری از امام «امام زمان (عج)» نام دارد.
وی به توصیف مردم در آخرالزمان از نگاه «امام صادق (ع)» اشاره و تصریح کرد: «امام صادق (ع)» در مورد وضعیت مردم در آخرالزمان فرمودند: «امام زمان (عج)» روی فرش‌هایشان قدم بر می‌دارد در بازارهایشان راه می‌رود، ولی او را نمی‌بینند. این بیانگر این مهم است که «امام زمان (عج)» حاضر، ولی غایب از نظر های ماست، ایشان در کنار ما هستند ولی ما توان دیدن ایشان را نداریم ولی می‌توانیم با درک حضور «امام عصر(عج)» پا در مرحله انتظار بگذاریم. «امام سجاد (ع)» به کابلی که یک از یاران ایشان است در مورد زندگی مردم آخر الزمان فرمود: آنان «امام زمان (عج)» را با چشم جسم و سر نمی‌بینند، اما چنان وی را با چشم دل می‌بینند که گوی او را با چشم سر دیده‌اند.
وی نکته مهم در مورد انتظار را مطرح و بیان کرد: برای منتظر بودن باید تلاش کرد تا خود را شبیه «امام زمان (عج)»کنیم. هنگامی که حضرت یوسف (ع) قصد داشت تا بنیامین را برای خود نگاه دارد دستور داد تا جامی را در کیسه گندم‌ها که به کنعان برده می‌شد پنهان کردند، همین امر سبب شد تا بهانه‌ای برای این پیامبر خدا ایجاد شود که بنیامین را برای خود نگهدارد. اگر می‌خواهیم «امام زمان (عج)» ما را برای خودش بپذیرد و قبول کند باید شباهت‌هایی را ایجاد کنیم تا باعث شود «امام زمان (عج)» ما را قبول کند.
هدایت آخرین نکته از شناخت عصر انتظار را بیان کرد و خاطر نشان کرد: «امام زمان (عج)» می‌فرماید: «لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الُْیمْنُ بِلِقائِنا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا» اگر شیعیان ما که خداوند آنها را به طاعت و بندگی خویش موفّق بدارد در وفای به عهد و پیمان الهی اتّحاد و اتّفاق می‌داشتند و عهد و پیمان را محترم می‌شمردند، سعادت دیدار ما به تأخیر نمی‌افتاد و زودتر به سعادت دیدار ما نائل می‌شدند». ما باید بدانیم در مقابل امام زمان خود چه وظایفی را بر عهده داریم و چگونه باید عمل کنیم و یا در مورد مقام معظم رهبری چه رویکردی را باید در نظر گرفته و انجام دهیم. چگونه با نهاد انقلاب با هم و در کنار هم انجام دهیم. باید وظیفه اجتماعی خود را بدانیم و نسبت به آن درست عمل کنیم.
