به گزارش مشرق، عاطفه افشاری در گفتوگو با ایسنا با اشاره به اینکه الگوگیری،از شیوههای اساسی مواجهه کودک با رفتارهاست، اظهار كرد: تعامل و تماس مستقیم با افرادی که رفتارهای مطلوب فراواني دارند، در رفتار کودک تاثیر چشمگیری دارد، به ویژه این که به طور غیرمستقیم ارائه میشود.
وی تصریح کرد: بسیاری از مواقع والدین از پرخاشگری فرزندشان، در مراجعه به مراکز مشاوره شکایت می کنند در حالی که در بررسی بیشتر معلوم می شود والدین پرخاشگر هستند و این الگو در محیط منزل وجود داشته است بنابراین پرخاشگر شدن کودک در این شرایط امری طبیعی است و تغییر این الگو می تواند حلال مشکل باشد.
این کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به اینکه بسیاری از والدین تصور می کنند فقط با گفتار یا کردار می توانند شیوه های تربیتی را اعمال کنند، گفت: گاهی با خاموشی می توان پیام های زیادی را به کودک انتقال داد.
افشاری اظهار کرد: خاموشی یعنی پس از بروز رفتار، اتفاقی در محیط نمی افتد و ارائه نکردن یک تقویت کننده مثبت خود به خود باعث تغییر رفتار می شود.
وی با اشاره به این مثال که برای کاهش گریههای کودک به هنگام خواب، بهترین کار خاموشی و بی اعتنایی است، تصریح کرد: خاموشی باعث می شود کودک دریابد که با روشی که برای تغییر رفتار والدین در پیش گرفته است به نتیجه نمی رسد بنابراین پس از اندکی مقاومت، تسلیم می شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی بیان کرد: البته گاه این والدین هستند که با رفتارهای خود باعث بروز رفتارهای نادرست کودک می شوند آن ها در واقع با سکوت و خاموشی در مقابل رفتارهای مثبت باعث می شوند که کودک سرخورده و ناامید شود.
افشاری ادامه داد: به عنوان مثال وقتی رفتار مثبتی از کودک سر می زند باید گاه و بیگاه آن را یادآوری کرد و تشویق کلامی انجام داد.
وی خاطرنشان کرد: در غیر این صورت کودک در طول زمان، رفتار مثبت را کنار می گذارد چراکه می بیند با رفتارهای منفی بیشتر قادر به جلب توجه والدین است بنابراین باید در مجموعه رفتارهایی که کودک انجام می دهد رفتارهای مثبت را شناسایی و آن ها را تقویت کرد و در مقابل رفتارهای منفی اگر لازم است با خاموشی وگرنه با شیوه صحیح تنبیهی تذکر و هشدار داد.
وی تصریح کرد: بسیاری از مواقع والدین از پرخاشگری فرزندشان، در مراجعه به مراکز مشاوره شکایت می کنند در حالی که در بررسی بیشتر معلوم می شود والدین پرخاشگر هستند و این الگو در محیط منزل وجود داشته است بنابراین پرخاشگر شدن کودک در این شرایط امری طبیعی است و تغییر این الگو می تواند حلال مشکل باشد.
این کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به اینکه بسیاری از والدین تصور می کنند فقط با گفتار یا کردار می توانند شیوه های تربیتی را اعمال کنند، گفت: گاهی با خاموشی می توان پیام های زیادی را به کودک انتقال داد.
افشاری اظهار کرد: خاموشی یعنی پس از بروز رفتار، اتفاقی در محیط نمی افتد و ارائه نکردن یک تقویت کننده مثبت خود به خود باعث تغییر رفتار می شود.
وی با اشاره به این مثال که برای کاهش گریههای کودک به هنگام خواب، بهترین کار خاموشی و بی اعتنایی است، تصریح کرد: خاموشی باعث می شود کودک دریابد که با روشی که برای تغییر رفتار والدین در پیش گرفته است به نتیجه نمی رسد بنابراین پس از اندکی مقاومت، تسلیم می شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی بیان کرد: البته گاه این والدین هستند که با رفتارهای خود باعث بروز رفتارهای نادرست کودک می شوند آن ها در واقع با سکوت و خاموشی در مقابل رفتارهای مثبت باعث می شوند که کودک سرخورده و ناامید شود.
افشاری ادامه داد: به عنوان مثال وقتی رفتار مثبتی از کودک سر می زند باید گاه و بیگاه آن را یادآوری کرد و تشویق کلامی انجام داد.
وی خاطرنشان کرد: در غیر این صورت کودک در طول زمان، رفتار مثبت را کنار می گذارد چراکه می بیند با رفتارهای منفی بیشتر قادر به جلب توجه والدین است بنابراین باید در مجموعه رفتارهایی که کودک انجام می دهد رفتارهای مثبت را شناسایی و آن ها را تقویت کرد و در مقابل رفتارهای منفی اگر لازم است با خاموشی وگرنه با شیوه صحیح تنبیهی تذکر و هشدار داد.