به گزارش مشرق، به نقل از کيهان عباس عبدي درگفت وگو با يک نشريه دانشجويي و درباره اين اظهارنظر که «شما در مصاحبه با يک نشريه آلماني نداشتن رهبر براي جنبش سبز را امري مسخره خوانديد» گفت: چنين چيزي ]ادعاي موسوي[ امکان ندارد که همه رهبر جنبش باشند. اين بازي با کلمات و بي محتوا کردن کلمات است. جنبش هاي آنارشيست هم رهبري داشتند. در يک جنبش دموکراسي خواه، رهبري وجود دارد اما در چارچوب دموکراتيک اعمال مديريت مي کند. بنابراين نفي و بلاموضوع کردن آن چيزي جز هرج و مرج سياسي نيست.
وي همچنين ادبيات مخالفان را تهييجي و احساسي و جايگزين ادبيات عقلايي شده توصيف کرد و درباره جنبش اصلاحات هم گفت: اين جنبش در سال 79 و در خوش بينانه ترين حالت در سال 1381 از سوي رهبري آن زمينگير شد و تحرکي نداشته که بتوان آن را جنبش ناميد. جنبش سبز به نحوي پاسخي به جنبش اصلاحات و نه ادامه آن بود. زيرا اين تصور پيش آمده بود که با اصلاحات نمي توان راه به جايي برد.
يادآور مي شود عبدي از طراحان سناريوهاي افراطي نظير خروج از حاکميت، عبور از خاتمي و تغيير قانون اساسي بود. اصلاح طلبان افراطي حزب مشارکت با عمل به ايده هاي کساني چون عبدي خود را در بن بست و انزواي کامل قرار دادند. خاتمي ادعاي تغيير قانون اساسي را که عبدي مطرح کرده بود، خيانت توصيف کرد. عبدي اکنون در حالي با تردستي و زيرکي زبان به نقد افراطي گري و هيجان زدگي کساني چون موسوي و گردانندگان فتنه سبز مي پردازد که خود يکي از تبليغ کنندگان شيوه هاي آشوبگري، راديکاليسم و تقابل خياباني با نظام بوده است.
عبدي در انتخابات سال 88 و در راستاي تقسيم کار افراطيون به شاخه اي که از کروبي حمايت مي کردند (در کنار کساني چون کرباسچي، سحرخيز، جميله کديور، رضوي فقيه و...) پيوست و در ستاد کروبي به ايفاي نقش در جهت راديکاليزه کردن وي پرداخت.
برخي سايت هاي خبري با اشاره به احتمال ازسرگيري انتشار روزنامه توقيف شده هم ميهن( به مديرمسئولي غلامحسين کرباسچي دبيرکل کارگزاران ) خبر داده اند که سردبيري روزنامه مذکور به عبدي سپرده شده است. سردبيري هم ميهن پيش از توقيف به عهده محمد قوچاني بود. به گزارش «جرس» هم ميهن اولين بار در سال 79 به همراه برخي روزنامه هاي ديگر و به عنوان پايگاه مطبوعاتي دشمن توقيف شد.
عضو افراطي و مستعفي حزب مشارکت مجددا ادعاي «جنبش سبز، رأس ندارد و همه مديران آن هستند» را به باد انتقاد گرفت و گفت اين چيزي جز هرج و مرج سياسي نيست.