به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، اخيرا «ديويد گراسياس» از دانشگاه «جان هاپکينز» مقاله‌اي در نمايشگاه ملي «American Chemical Society» ارائه کرده که در آن پيشرفت‌هايي در اين حوزه صورت گرفته است.
«ديويد گراسياس» در مورد کار اخير خود مي‌گويد: باکتري‌هاي حمل کننده دارو ممکن است راه حل مناسبي براي مشکل استفاده از نانوداروها در پيشگيري، شناسايي و درمان بيماري‌ها باشند.
فناوري نانو به دنبال ساخت دستگاه‌هاي بسيار كوچكي است كه ميليون‌ها عدد از آن به اندازه سر سوزن است. در پزشکي، دانشمندان به دنبال استفاده از اين دستگاه‌ها براي انتقال دارو، حسگرها و ديگر مواد به يک نقطه مشخص در بدن انسان هستند. اما ساخت دستگاهي در اين ابعاد که نيرو محرکه داشته باشد، کار ساده‌اي نيست؛ بنابراين آنها درصدد بهره‌گيري از طبيعت هستند. در طبيعت، اورگانيسم‌هايي نظير باکتري‌ها وجود دارند که ابعاد مناسبي براي اين کار داشته و مي‌توانند به راحتي به اين سو و آن سو حرکت کنند.
«گراسياس» مي‌افزايد: در حال حاضر ساخت ميکرو و نانوذراتي که خود داراي نيروي محرکه بوده و بتواند در شرايط زيستي در مسير تعريف شده‌اي حرکت کند، کار بسيار دشواري است. باکتري‌ها مي‌توانند اين کار را به راحتي انجام دهند و ما از اين باکتري‌ها براي حمل بار استفاده کرده‌ايم.
يکي ديگر از مزاياي استفاده از باکتري‌ها اين است که آنها قادرند به يک سيگنال مشخص زيست شيميايي پاسخ دهند. به عنوان مثال، براي رسيدن به يک هدف مشخص، مي‌توان جهت و مقصد باکتري را درون بدن تعريف کرد. باکتري‌ها براي بدن غريبه نيستند، پوست بدن ما زيستگاه عده زيادي از باکتري‌ها است، همچنين ميلياردها باکتري درون روده‌ها ما زندگي مي‌کنند. در واقع تعداد سلول‌هاي باکتري که ما حمل مي‌کنيم با تعداد سلول‌هاي بدن ما نسبت 10 به يك دارد. در حالي که هميشه کلمه باکتري در ذهن ما مترادف با بيماري و عفونت است، بسياري از آنها بي‌خطر هستند، براي مثال مي‌توان از باکتري‌هاي درون روده که براي هضم غذا ضروري هستند، نام برد.
اين گروه تحقيقاتي از انواع بي خطر باکتري‌هاي روده به عنوان حامل نانومواد استفاده کرده است، اين نانومواد داراي خواص نوري، الکتريکي، مغناطيسي و پزشکي هستند. آنها از انواع مختلفي نانومواد که داراي ابعاد و شکل متفاوتي بودند، به عنوان بار استفاده کردند. براي مثال اين تيم تحقيقاتي از باکتري‌ها براي حمل نانوسيم‌ها و نانوساختارهاي توليد شده به روش ليتوگرافي استفاده کردند.
دانشمندان به دنبال راه‌هايي هستند که با استفاده از آنها بتوانند مقادير بسيار اندکي از دارو را در زمان مناسب درون بدن انسان قرار دهند.
