«روباه و زاغ» / زاغکی قالب پنیری دید به دهان برگرفت و زود پرید بر درختی نشست در راهی که از آن می‌گذشت روباهی روبه پرفریب و حیلت‌ساز رفت پای درخت و کرد آواز گفت به به چقدر زیبایی چه سری چه دُمی عجب پایی پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ نیست بالاتر از سیاهی رنگ گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان نبودی بهتر از تو در مرغان زاغ می‌خواست قار قار کند تا که آوازش آشکار کند طعمه افتاد چون دهان بگشود روبهک جست و طعمه را بربود

چقدر ایستاد و نگاهش کرد البته داشت باهاش حرف میزد فریبش دهد

دیار باوَکانم کرمانشاه ، سرت سلامت

چه معنی داشت !!! پس شکار چی شد ؟؟؟ مسخره ...

روباهه مکار نبود ، رک و راست بود

ول شیرازی شنیده بودیم اونم در ترانه های کوچه بازاری قدیم.. حالا ول کرمانشاه اومده جاش البته خوب بود یه توضیحی در مورد جناب ول می نوشت این محیط بان عزیز

ماشاالله بچه چقدر حوصله داره

چی شد!!

تا آخر ماجرا رو ظبط کن. ممنون.

ول چی هست؟