به گزارش مشرق به نقل از فارس، مجله آمریکایی "تایم" به دنبال شکست "نیکلا سارکوزی" در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری فرانسه مقابل "فرانسوآ اولاند" رقیب خود، در گزارشی تحت عنوان "چطور دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه می تواند دیپلماسی در قبال ایران را شکل دهد"، به بررسی استراتژی و سیاست های آتی فرانسه در قبال ایران پرداخت.
مجله تایم با اشاره به این موضوع که رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از بازیگران اصلی در موضوع ایران با شکست سارکوزی یکی از حامیان سرسخت خود را در اجرای سیاست های تندروانه در قبال ایران از دست می دهد، نوشت: شاید نیکلا سارکوزی یکبار در اعلام این موضوع به "باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا که نمی تواند "بنیامین نتانیاهو" را تحمل کند و یا زدن برچسب "دروغگو" به رهبر اسرائیل غافلگیر شده باشد، اما به هر حال نمی توان از این موضوع گذشت که نتانیاهو در صورت شکست سارکوزی در دور دوم رقابت های ریاست جمهوری فرانسه، یکی از متحدان اصلی خود را از دست خواهد داد.
این نشریه آمریکایی در ادامه برای توجیه این جملات تأکید کرد: دلیل این موضوع این است که با وجود تفاوت های شخصیتی میان این دو نفر، نتانیاهو به خوبی به این امر اذعان دارد که سارکوزی یکی از بهترین دوستان اسرائیل در میان روسای جمهوری فرانسه تا کنون بوده است و در میان رهبران غربی بهترین گزینه برای حفظ رویکردی سرسختانه و تندروانه در قبال ایران به حساب می آید.
این گزارش در ادامه با تأکید بر این که فرانسوا اولاند به عنوان رقیب سارکوزی هیچ گاه نخواهد توانست همچون وی از منافع اسرائیل و غرب در قبال ایران حمایت کند، نوشت: اگر چه فرانسوا اولاند نیز در صورت پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه بعید به نظر می رسد که موضع رسمی این کشور را در قبال ایران تغییر دهد، اما به هر حال به شدت بعید است که راه سارکوزی را ادامه دهد که به طرز بیش فعالانه و جنگ طلبانه ای به گونه ای تهدیدآمیز با واشنگتن و همسایگان اروپایی خود رفتار می کرد تا فشار علیه ایران را افزایش دهند و در مقابل هر گونه سازش با تهران در خصوص موضوع غنی سازی اورانیوم در ایران بایستند.
"تریتا پارسی" از جمله محققان در زمینه موضوع ایران و همچنین نویسنده "دیپلماسی اوباما در قبال ایران" تأکید کرده است: سارکوزی نقشی حیاتی و اساسی در سخت تر کردن موضع اروپا علیه ایران ایفا کرده است. به طور حتم آنچه مسلم است این است که مواضعی را که سارکوزی تا کنون در قبال ایران اتخاذ کرده جنگ طلبانه تر از مواضع حتی دولت اوباما بوده است. و در عوض رویکرد اولاند بر بهبود بسیاری از مشکلات داخلی فرانسه متمرکز شده و حتی اگر وی موضع رسمی فرانسه در قبال ایران را نیز تغییر ندهد، بعید به نظر می رسد که راه سارکوزی را در تحت فشار گذاشتن دیگر قدرت های غربی برای اتخاذ رویکردی تندروآنه در قبال ایران در پیش گیرد.
مجله تایم همچنین تصریح کرد: چشم انداز تغییر رژیم در پاریس در شرایطی که قدرت های غربی یک سری گفت وگوها را با ایران در خصوص برنامه هسته ای این کشور آغاز کرده اند، در شرایط دیپلماتیک بسیار حساسی مطرح است. در این شرایط هیچ نشانی از این دیده نمی شود که ایران قصد داشته باشد تسلیم تمام خواسته های غرب شود، اما در صورتی که تهران ثابت کند که برای انجام گام هایی محسوس و قابل اثبات برای پرداختن به نگرانی های بین الملل در خصوص ماهیت برنامه هسته ای اش تمایل دارد، قدرت های غربی نیز با چالش تعریف کردن مصالحه ای قابل قبول مواجه خواهند شد؛ چهارچوبی که به طور حتم مورد خوشایند اسرائیل نخواهد بود. اسرائیل تنها خواستار این است که ایران از حق مسلم خود یعنی دستیابی به انرژی هسته ای منع شود و تمام ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور نیز نابود شده و یا از ایران خارج شود.
این گزارش افزود: چهارچوب تعیین شده برای مذاکرات با ایران پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای (ان پی تی) است؛ پیمانی که در عین حال حق ایران را برای غنی سازی اورانیوم به منظور انجام فعالیت های صلح آمیز هسته ای محفوظ می شمارد و این آن چیزی نیست که اسرائیل خواهان آن باشد. در حقیقت راه حلی دیپلماتیک بر اساس ان پی تی، به هیچ عنوان توانایی و قابلیت ایران برای غنی سازی ایران را آنگونه که اسرائیل و متحدانش در واشنگتن خواستار آن شده اند، نقض نمی کند. و در این میان فرانسه نیز در شرایطی که سارکوزی دولت اوباما را از زمان روی کار آمدنش در سال 2009 تا کنون مدام تحت فشار گذاشته است تا موضع خود را در قبال ایران سخت تر کند و در خصوص دیپلماسی نیز محتاطانه عمل کرده و نیز برای اعمال تحریم های شدیدتری علیه ایران تلاش کرده و تلاش ها برای توافقنامه های سازش شامل تعویض سوخت را که به ایران این فرصت را می داد که به غنی سازی اورانیوم خود ادامه دهد، زیر سوال برده بود، موضعی مشابه اسرائیل اتخاذ کرده است.
تایم در ادامه نوشت: علاوه بر این، سارکوزی در ابراز تردیدها در خصوص مذاکرات میان رهبران غربی پیشتاز بوده و همچنین در تحت فشار گذاشتن دولت اوباما و دولت های اروپایی برای اعمال تحریم هایی که صادرات انرژی و بخش بانکداری ایران به صورت پیشگام عمل کرده است. هر چند لندن نیز از درخواست فرانسه برای حذف غنی سازی اورانیوم در ایران حمایت کرده اما به همان اندازه سارکوزی در این رابطه فعال عمل نکرده است. بنا به اعتقاد تحلیلگران، لندن بیشتر تمایل دارد تا در راستای اجماع بین المللی عمل کند تا اینکه به تنهایی در این رابطه وارد عمل شود. و در این میان سارکوزی در مقایسه با اولاند تمایل بیشتری دارد تا در راستای اهداف اسرائیل با هر گونه سازش درباره موضوع غنی سازی اورانیوم در ایران مخالفت کند.
این نشریه آمریکایی در پایان تأکید کرد: به هر حال اولاند در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بیشتر تمایل دارد به مسائل داخلی فرانسه بپردازد و به طور حتم اولویت اصلی وی در سیاست خارجی به عنوان رئیس جمهوری آتی فرانسه مذاکره در خصوص پیمانی است که بتواند منطقه یورو را حفظ کند و موضوعات جنجالی سیاست خارجی نظیر ایران و سوریه به وزیر خارجه فرانسه محول خواهد شد. بنابر این حتی اگر سیاست کلی نیز یکی باقی بماند و در اردوگاه غرب برای اتخاذ موضوعی تندروانه در قبال ایران قطعا سکوت اختیار خواهد کرد. به طور کلی شکست سارکوزی پیروزی ایران است.
مجله تایم با اشاره به این موضوع که رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از بازیگران اصلی در موضوع ایران با شکست سارکوزی یکی از حامیان سرسخت خود را در اجرای سیاست های تندروانه در قبال ایران از دست می دهد، نوشت: شاید نیکلا سارکوزی یکبار در اعلام این موضوع به "باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا که نمی تواند "بنیامین نتانیاهو" را تحمل کند و یا زدن برچسب "دروغگو" به رهبر اسرائیل غافلگیر شده باشد، اما به هر حال نمی توان از این موضوع گذشت که نتانیاهو در صورت شکست سارکوزی در دور دوم رقابت های ریاست جمهوری فرانسه، یکی از متحدان اصلی خود را از دست خواهد داد.
این نشریه آمریکایی در ادامه برای توجیه این جملات تأکید کرد: دلیل این موضوع این است که با وجود تفاوت های شخصیتی میان این دو نفر، نتانیاهو به خوبی به این امر اذعان دارد که سارکوزی یکی از بهترین دوستان اسرائیل در میان روسای جمهوری فرانسه تا کنون بوده است و در میان رهبران غربی بهترین گزینه برای حفظ رویکردی سرسختانه و تندروانه در قبال ایران به حساب می آید.
این گزارش در ادامه با تأکید بر این که فرانسوا اولاند به عنوان رقیب سارکوزی هیچ گاه نخواهد توانست همچون وی از منافع اسرائیل و غرب در قبال ایران حمایت کند، نوشت: اگر چه فرانسوا اولاند نیز در صورت پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه بعید به نظر می رسد که موضع رسمی این کشور را در قبال ایران تغییر دهد، اما به هر حال به شدت بعید است که راه سارکوزی را ادامه دهد که به طرز بیش فعالانه و جنگ طلبانه ای به گونه ای تهدیدآمیز با واشنگتن و همسایگان اروپایی خود رفتار می کرد تا فشار علیه ایران را افزایش دهند و در مقابل هر گونه سازش با تهران در خصوص موضوع غنی سازی اورانیوم در ایران بایستند.
"تریتا پارسی" از جمله محققان در زمینه موضوع ایران و همچنین نویسنده "دیپلماسی اوباما در قبال ایران" تأکید کرده است: سارکوزی نقشی حیاتی و اساسی در سخت تر کردن موضع اروپا علیه ایران ایفا کرده است. به طور حتم آنچه مسلم است این است که مواضعی را که سارکوزی تا کنون در قبال ایران اتخاذ کرده جنگ طلبانه تر از مواضع حتی دولت اوباما بوده است. و در عوض رویکرد اولاند بر بهبود بسیاری از مشکلات داخلی فرانسه متمرکز شده و حتی اگر وی موضع رسمی فرانسه در قبال ایران را نیز تغییر ندهد، بعید به نظر می رسد که راه سارکوزی را در تحت فشار گذاشتن دیگر قدرت های غربی برای اتخاذ رویکردی تندروآنه در قبال ایران در پیش گیرد.
مجله تایم همچنین تصریح کرد: چشم انداز تغییر رژیم در پاریس در شرایطی که قدرت های غربی یک سری گفت وگوها را با ایران در خصوص برنامه هسته ای این کشور آغاز کرده اند، در شرایط دیپلماتیک بسیار حساسی مطرح است. در این شرایط هیچ نشانی از این دیده نمی شود که ایران قصد داشته باشد تسلیم تمام خواسته های غرب شود، اما در صورتی که تهران ثابت کند که برای انجام گام هایی محسوس و قابل اثبات برای پرداختن به نگرانی های بین الملل در خصوص ماهیت برنامه هسته ای اش تمایل دارد، قدرت های غربی نیز با چالش تعریف کردن مصالحه ای قابل قبول مواجه خواهند شد؛ چهارچوبی که به طور حتم مورد خوشایند اسرائیل نخواهد بود. اسرائیل تنها خواستار این است که ایران از حق مسلم خود یعنی دستیابی به انرژی هسته ای منع شود و تمام ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور نیز نابود شده و یا از ایران خارج شود.
این گزارش افزود: چهارچوب تعیین شده برای مذاکرات با ایران پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای (ان پی تی) است؛ پیمانی که در عین حال حق ایران را برای غنی سازی اورانیوم به منظور انجام فعالیت های صلح آمیز هسته ای محفوظ می شمارد و این آن چیزی نیست که اسرائیل خواهان آن باشد. در حقیقت راه حلی دیپلماتیک بر اساس ان پی تی، به هیچ عنوان توانایی و قابلیت ایران برای غنی سازی ایران را آنگونه که اسرائیل و متحدانش در واشنگتن خواستار آن شده اند، نقض نمی کند. و در این میان فرانسه نیز در شرایطی که سارکوزی دولت اوباما را از زمان روی کار آمدنش در سال 2009 تا کنون مدام تحت فشار گذاشته است تا موضع خود را در قبال ایران سخت تر کند و در خصوص دیپلماسی نیز محتاطانه عمل کرده و نیز برای اعمال تحریم های شدیدتری علیه ایران تلاش کرده و تلاش ها برای توافقنامه های سازش شامل تعویض سوخت را که به ایران این فرصت را می داد که به غنی سازی اورانیوم خود ادامه دهد، زیر سوال برده بود، موضعی مشابه اسرائیل اتخاذ کرده است.
تایم در ادامه نوشت: علاوه بر این، سارکوزی در ابراز تردیدها در خصوص مذاکرات میان رهبران غربی پیشتاز بوده و همچنین در تحت فشار گذاشتن دولت اوباما و دولت های اروپایی برای اعمال تحریم هایی که صادرات انرژی و بخش بانکداری ایران به صورت پیشگام عمل کرده است. هر چند لندن نیز از درخواست فرانسه برای حذف غنی سازی اورانیوم در ایران حمایت کرده اما به همان اندازه سارکوزی در این رابطه فعال عمل نکرده است. بنا به اعتقاد تحلیلگران، لندن بیشتر تمایل دارد تا در راستای اجماع بین المللی عمل کند تا اینکه به تنهایی در این رابطه وارد عمل شود. و در این میان سارکوزی در مقایسه با اولاند تمایل بیشتری دارد تا در راستای اهداف اسرائیل با هر گونه سازش درباره موضوع غنی سازی اورانیوم در ایران مخالفت کند.
این نشریه آمریکایی در پایان تأکید کرد: به هر حال اولاند در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بیشتر تمایل دارد به مسائل داخلی فرانسه بپردازد و به طور حتم اولویت اصلی وی در سیاست خارجی به عنوان رئیس جمهوری آتی فرانسه مذاکره در خصوص پیمانی است که بتواند منطقه یورو را حفظ کند و موضوعات جنجالی سیاست خارجی نظیر ایران و سوریه به وزیر خارجه فرانسه محول خواهد شد. بنابر این حتی اگر سیاست کلی نیز یکی باقی بماند و در اردوگاه غرب برای اتخاذ موضوعی تندروانه در قبال ایران قطعا سکوت اختیار خواهد کرد. به طور کلی شکست سارکوزی پیروزی ایران است.
