به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از فارس، نیمه‌شب 30 فروردین سال 84، مأموران کلانتری 156 افسریه از طریق مرکز فوریت‌های پلیس،‌ از وقوع یک فقره درگیری منجر به قتل در بزرگراه افسریه باخبر شدند.

مأموران با حضور در محل حادثه متوجه شدند مرد جوانی به نام محمدرضا بر اثر ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده و هیچ نشان و اثری از عاملان قتل نیست.

چند ماه از وقوع این قتل گذشته بود که دختر جوانی با حضور در پلیس آگاهی تهران بزرگ، با بیان اینکه عاملان این جنایت فجیع را می‌شناسد، پرده از یک راز برداشت.

این دختر مدعی شد مقتول خواستگار او بوده و پدرش بعد از اینکه نتوانست او را از این تصمیم منصرف کند، شب حادثه به همراه برادرانم راه او را سد کرد و او را به قتل رساندند.

با اظهارات این دختر جوان، تحقیقات برای شناسایی پدر و برادران او در دستور کار پلیس قرار گرفت ولی بعد از مدت کوتاهی معلوم شد که هر 4 متهم متواری شده‌اند.

حدود 4 سال از وقوع قتل و عدم شناسایی متهمان گذشته بود که حامد یکی از متهمان به قتل که به همراه مادرش به یک اداره رفته بود، شناسایی و دستگیر شد. مدتی دیگر مهران یکی دیگر از متهمان نیز شناسایی و دستگیر شد.

با اعتراف متهمان به درگیری منجر به قتل و عدم شناسایی دو متهم فراری، قرار مجرمیت آنها از سوی دادسرای جنایی صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.

جلسه محاکمه روز 7 اردیبهشت سال گذشته در شعبه 74 و به ریاست قاضی حسن تردست برگزار شد. ذبیح‌زاده، نماینده دادستان با اشاره به مدارک موجود در پرونده، بزه انتسابی به متهمان را محرز دانست و خواستار مجازات آنها به اتهام مشارکت در قتل عمدی شد.

اولیای‌دم نیز در جایگاه قرار گرفتند و مدعی شدند که غیر از درخواست قصاص حامد، از دیگر متهمان پرونده شکایتی ندارند. پدر مقتول خطاب به قاضی گفت: شب حادثه حامد با منزل ما تماس گرفت که طی این تماس، پسرم از خانه خارج شد و گفت تا دقایقی دیگر و بعد از صحبت با حامد برمی‌گردم. اما ساعتی بعد به ما گفتند که او را با چاقو زده‌اند. وقتی به خیابان آمدیم حامد با عربده‌کشی می‌گفت من شاهرگ محمدرضا را زدم. وقتی هم که در بیمارستان بودیم، با موبایل پسرم تماس گرفت و گفت در حال فرار از تهران است.

حامد در جایگاه قرار گرفت و با بیان اینکه اتهام قتل عمد را قبول ندارد، گفت: شب حادثه، نه زنگی به خانه مقتول زدم و نه عربده‌کشی کردم. مقتول با برادرم در خیابان درگیر شد که بعد از فرار برادرم، به دنبال او دوید. من هم با موتور مقتول که روی زمین افتاده بود به دنبال آنها رفتم.

وی ادامه داد: وقتی به اتوبان رسیدم مقتول را با صورتی خونی دیدم اما سرپا بود. او قصد داشت مرا با چاقو بزند اما نتوانست. من هم خواستم او را بزنم اما نمی‌دانم زدم یا نه. در همین لحظه بود که با یک خودرو تصادف کردم که مرا از آنجا بردند.

قاضی تردست از متهم سوال کرد چرا در مراحل بازجویی و در آگاهی 16 بار اعتراف کردی که مقتول را با ضربات متعدد چاقو به قتل رساندی و الان منکر می‌شوی که متهم در جواب گفت: قبول ندارم. فقط می‌دانم زمان درگیری فردی که کاسب شیشه بود،‌ در صحنه درگیری بوده است.

قاضی همچنین اظهارات خواهر متهم درباره علت قتل را برای متهم بازگو کرد که متهم گفت: اگر او این حادثه را دیده است،‌ باید به دادگاه آمده و خودش آن را بیان کند. در حالی که بیش از 2 سال است که کسی از او خبر ندارد.

بعد از حامد، مهران که چندین فقره سابقه کیفری در زمینه شرارت در پرونده دارد، در جایگاه قرار گرفت و با بیان اینکه اتهام قتل را قبول ندارد، گفت: من شب حادثه اصلاً آنجا نبودم. بعد از اظهارات متهمان، قاضی تردست با توجه به طولانی شدن جلسه، ختم جلسه را اعلام و رسیدگی به این پرونده را به جلسه آینده موکول کرد.

جلسه بعدی نیز برگزار شد که در نهایت حامد به اتهام مباشرت در قتل به اعدام محکوم شد؛ مهران نیز از اتهام مشارکت در قتل تبرئه و به اتهام معاونت در قتل به 5 سال حبس محکوم شد.

پدر متهمان معروف به «اصغر خوفناک» که فراری بود از سوی دادگاه به طور غیابی محکوم و به 15 سال حبس محکوم شد.

حکم صادره به دیوان عالی کشور ارسال شد که قضات شعبه 27 دیوان بعد از بررسی پرونده حکم صادره را تأیید کردند.