به گزارش مشرق به نقل از مهر، شورای مشورتی در امور بین الملل هلند که عالی‌ترین نهاد مشورتی این کشور در حوزه سیاست خارجی است، در گزارش مورخ اول اردیبشهت خود که برای اعضای دولت، مجلس نمایندگان و مجلس سنای هلند ارسال کرده است، تصریح کرد: "ایران هیچگاه نگفته که برنامه سلاح هسته‌ای دارد. بحث در داخل ایران درباره برنامه هسته‌ای غیرنظامی است. مردم در ایران می‌پرسند که چرا رفتار با ایران نسبت به رفتار با دیگر کشور‌ها که برنامه هسته‌ای غیرنظامی دارند و یا حتی سلاح هسته‌ای دارند، فرق می‌کند.

دراین گزارش می خوانیم : معاهده منع گسترش سلاح هسته‌ای که ایران عضو آن است به کشور‌ها ، حق داشتن برنامه هسته‌ای غیرنظامی با توجه به توافقنامه با آژانس بین المللی انرژی اتمی‌ را می دهد. ایران بر این عقیده است که ذخائر نفت و گاز نیز تمام خواهند شد و ایران بیشتر و بیشتر، درصد زیادی از نفت خود را خود مصرف می‌کند. انرژی هسته‌ای بیشتر، به معنای ذخائر بیشتر گاز و نفت در آینده برای استفاده و برای صادرات است."

در این گزارش همچنین آمده است: "برنامه هسته‌ای ایران از دید ایران، نماد استقلال و خودمختاری است. مقام های دولتی ایران بر اهمیت ژئوپلتیک برنامه هسته‌ای تأکید چندانی ندارند، بلکه بر اهمیت اقتصادی و فناوری برنامه هسته‌ای تأکید می کنند. آنان معتقدند که ایران برای استقلال از نفت‌ و گاز، نیاز به انرژی هسته‌ای دارد. این دلیل در بحث جهانی‌ نیز نقش دارد. مقام های دولتی در ادامه معتقدند فناوری هسته‌ای در توسعه بیشتر علمی‌ و فناوری در زمینه هایی چون پزشکی نیاز است. پس، در واقع آنان می‌گویند برنامه هسته‌ای ایران ماهیتی صلح آمیز دارد و در خدمت پیشرفت اقتصادی و علمی‌ است".

شورای مشورتی در امور بین الملل هلند با اشاره به حرمت سلاح های هسته ای از منظر دین مبین اسلام، به فتوای رهبر انقلاب اشاره کرده و می نویسد بر اساس این فتوی: "ملت ایران هرگز دنبال سلاح هسته ای نبوده است. سیاستمداران کشورهایی که با برنامه هسته ای ایران مخالفت می کنند، به خوبی می دانند که ایران دنبال سلاح هسته ای نیست، چرا که منطقا و از نظر دینی اکتساب سلاح هسته ای را گناه شدید می داند و معتقد است که اشاعه چنین سلاح هایی عملی حرام، مخرب و خطرناک است".

شورای مشورتی در امور بین الملل درخصوص اینکه آیا ایران درحال ساخت سلاح هسته ای است یا نه، می نویسد: "باید در اظهار این که ایران در حال ساخت سلاح هسته‌ای است، با احتیاط عمل کرد. دولت ایران همواره با سلاح هسته ای، شیمیایی‌ و بیولوژیک مخالفت کرده است. ایران از امضاءکنندگان پروتکل ژنو علیه استفاده از سلاح های شیمیایی‌ و بیولوژیک (۱۹۲۵)، معاهده منع گسترش سلاح هسته‌ای (۱۹۶۸)، کنوانسیون سلاح های بیولوژیک (1972) و کنوانسیون سلاح های شیمیایی ‌(۱۹۹۳) است. ایران همچنین معاهده منع جامع آزمایش سلاح هسته‌ای را امضاء کرده است. نقض کنوانسیون های سلاح های بیولوژیک و شیمیایی از سوی ایران دیده نشده است. همچنین، اسنادی مبنی بر نقض تعهدات معاهده منع گسترش سلاح هسته‌ای از سوی ایران وجود ندارد.

همچنین ایران از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ به صورت داوطلبانه از پروتکل الحاقی که آن را امضاء کرده اما تصویب نکرده، پیروی کرد. اما پس از تصویب تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران، این کشور پیروی از این پروتکل را متوقف کرد. مجلس ایران سپس تصویب این پروتکل را رد کرد. برای ساخت سلاح هسته‌ای، نیاز به اورانیوم غنی شده با غلظت ۹۰ درصد است. شورای مشورتی در امور بین الملل شواهدی درخصوص تلاش ایران برای غنی سازی اورانیوم با غلظت ۹۰ درصد نمی‌بیند. اما ایران اکنون در حال غنی سازی اورانیوم از غلظت 3.5 درصد تا تقریبا ۲۰ درصد در تأسیسات غنی سازی نطنز است که به گفته ایران برای اهداف پزشکی‌ و علمی‌ می باشد. همچنین، تأسیسات غنی سازی فردو نیز برای غنی سازی اورانیوم با غلظت ۲۰ درصد ساخته می شود. تأسیسات نطنز و فردو هر دو زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی‌ قرار دارند. درست است که آژانس درباره فعالیت های هسته‌ای ایران که به جنبه نظامی برنامه هسته‌ای این کشور پیش از سال ۲۰۰۳ اشاره می کنند قاطعانه صحبت می‌کند، اما نسبت به سال های پس از ۲۰۰۳ کمتر با قاطعیت صحبت می‌کند".

شورای مشورتی در بخش نتیجه گیری و توصیه های خود می نویسد: "از اوائل دهه ۱۹۹۰، بحث میان ایران و جامعه جهانی‌ و یا بخشی از آن درباره بلندپروازی های صلح آمیز یا غیرصلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد. شورای مشورتی در امور بین الملل شواهدی مبنی بر ساخت سلاح هسته‌ای از سوی ایران نمی‌بیند. همچنین، این شورای مشورتی شواهدی مبنی بر دادن جنبه‌های نظامی به برنامه هسته‌ای ایران از سوی رهبران ایران نمی‌بیند. شفافیت بیشتر در برنامه هسته ای ایران نیز از طریق کار با آژانس میسر است. شورای مشورتی در امور بین الملل می تواند بگوید که تحریم های بین المللی شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم های سنگین یکجانبه آمریکا، اتحادیه اروپا و کانادا باعث افزایش شفافیت نمی شود.

شورای مشورتی در امور بین المللی هلند معتقد است تحریم های اقتصادی بر اقتصاد ایران و مردم این کشور تأثیر داشته است. شورا معتقد است اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران، برنامه هسته‌ای این کشور را تنها به تأخیر می اندازد و این برنامه را بیشتر به زیر زمین می برد. علاوه بر این، حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران که زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی‌ قرار دارند، به معنای پایان بازرسی های بین المللی خواهد شد. علاوه بر تأثیرات حمله نظامی در صلح بین المللی و امنیت و اقتصاد جهانی‌، شورای مشورتی در امور بین الملل معتقد است گزینه نظامی راه حلی بادوام برای بحث برنامه هسته‌ای ایران نخواهد بود".

شورای مشورتی در امور بین الملل بر اساس مطالعات و گفتگوهای خود همچنین می نویسد: اکثر محققان رسمی‌ و دانشگاهی معتقدند ظرفیت ساخت سلاح هسته‌ای در حال حاضر در ایران وجود ندارد. این موضوع اجازه می دهد تا به دنبال راه حل های دیپلماتیک برای سوال‌ درباره برنامه هسته‌ای ایران رفت. شورای مشورتی در امور بین الملل با توجه به بن بستی که درباره آن صحبت شد، خواهان بازتاب کامل این پرسش است که آیا و چگونه می توان راه های جدید در فرآیند دیپلماتیک با ایران باز کرد.

راه گام به گام و جامع شورای مشورتی در امور بین الملل برای خروج از بن‌بست کنونی چنین است:

- تغییر در جو مذاکرات که در آن انتخاب میان تحریم های بیشتر یا اقدامات نظامی باید کنار گذاشته شود.

- یک فرآیند مذاکره که به حساسیت های کنونی ملی‌ توجه نماید و در آن خطرات امنیتی برای ایران در منطقه درک شود. ایران باید به عنوان نماینده کامل در مشاوره‌های بین المللی درباره موضوعات امنیتی منطقه ای سهیم باشد.

- برای رسیدن به این موضوع، می‌توان در گسترش حوزه مذاکرات به توافق رسید. این موضوع می تواند باعث صحبت درباره نگرانی های کنونی درباره موضوعات دیگر به غیر از پرونده هسته‌ای شود.

- چندین اقدام اعتمادبخش باید راه را برای آغاز دوباره فرایند مذاکره درباره راه حل با دوام از راه دیپلماتیک باز کند. اقداماتی که باعث ایجاد اعتماد می شود، می تواند به این فرایند مذاکره انگیزه جدید بدهند.

- درصورتی‌ که ایران در پاسخ به پرسش های آژانس بین المللی انرژی اتمی‌ همکاری کند، جامعه جهانی‌ می تواند تحریم های اقتصادی علیه ایران را گام به گام کاهش دهد".

شورای مشورتی درامور بین الملل هلند درپایان گزارش خود جمع بندی می کند با پاسخگویی ایران به سوالات آژانس و تصویب پروتکل الحاقی، شناسائی برنامه صلح آمیز هسته ای و حق غنی سازی نباید موضوعی قابل بحث باشد. این شورا همچنین به دولت هلند توصیه می‌کند که سیاست هلند در مجامع بین المللی باید بر اقداماتی برای جلوگیری از تشدید بحران هسته‌ای ایران متمرکز شود و باید در رابطه خود با اسرائیل، درخصوص خطرات و اثرات معکوس تهدید نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران هشدار دهد.
 
لازم به توضیح است که شورای مشورتی در امور بین الملل هلند در سال 1997 بر اساس قانون مجلس نمایندگان هلند که به تایید ملکه این کشور نیز رسیده، تشکیل شده است. این شورا، یک نهاد مستقل است که به دولت و پارلمان در حوزه سیاست خارجی و به ویژه موضوعاتی نظیر حقوق بشر، صلح و امنیت، توسعه و همکاری و ادغام اروپائی توصیه هایی را ارائه می نماید.