به گزارش مشرق به نقل از فارس، در نزدیکی پایتخت آفریقای جنوبی و در شهر ژوهانسبورگ، مجموعه آموزشی، فرهنگی و دینی «رسولی سنتر» قرار دارد، حسب موقعیت مکانی مجموعه مذکور می‌بایست از مسیری تردد کنیم که تردد برخلاف مسیرهای موجود «پرتوریا» به سمت «ژوهانسبورگ» انجام می‌شود. جاده‌ای که تداعی‌کننده مسیرهای ارتباطی موجود از سمت تهران به کرج می‌باشد، چیزی شبیه بزرگراه فتح یا جاده قدیم تهران کرج است که ویژه تردد مسیر ماشین‌های سنگین می‌باشد، با این تفاوت که نه از کامیون و تریلر خبری بود و نه خشکی مسیر و بی‌آب و علفی.
مسیر فوق‌الذکر از منطقه‌ای آباد گذر داشت که به آن «ساندرلند ریدز» (sunderland ridgs) می‌گفتند در این مسیر انباشتگی شرکت‌های تولید و کارخانه و طبیعت زیبا دقیقاً نام با مسمای «ریدز» را بیانگر بود؛ یعنی منطقه پر برکت و حاصلخیز؛ نه به خاطر خاک بلکه خاطر تجمع کارخانه‌های موجود، بعد از گذر از منطقه کم کم وارد خیابانی می‌شدیم که مجموعه مذکور در آن جای داشت.
مجموعه «رسولی سنتر» با معماری کاملاً اسلامی و مدرن، تداعی‌کننده ساختار معماری اهل تسنن در کشورهای عربی خاورمیانه و با تزیین هندی پاکستانی بسیار چشم‌نواز بود، استقبال گرمی از سوی رئیس مجموعه آموزشی، فرهنگی و دینی رسولی سنتر، «شیخ فضل الله حائری» از «مصطفی ملکی» رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آفریقای جنوبی صورت گرفت، زیبایی مکان مجموعه موجب شد تا بعد از سفارش چایی، از مکان بازدید داشته باشیم.
«شیخ فضل الله حائری» ابتدا این گونه از مجموعه «رسولی سنتر» را معرفی کرد: مجموعه‌ای در سه بخش بزرگ متمرکز شده است، 1- قسمتی برای درمان نیازمندان و فقر که چند پزشک به صورت شیفتی کشیک دارند، 2- هال بزرگی بابت سمینار و جلساتی که برگزار می‌شود، (ساختارش به گونه‌ای طراحی شده بود، هم ساختار هال آموزشی و هم ساختار کنفرانس، همایش و نمایش)، 3- مجموعه اقامتگاه‌هایی که در آن چندین خانواده مستقر می‌شدند، بخش دیگر نمایشگاه‌های کتاب به ویژه کتب منتشر شده خود ایشان بود.
«مصطفی ملکی» و «شیخ فضل الله حائری»
این کتاب‌ها عمدتاً در خصوص پیامبر اسلام (ص)، منطق و فلسفه اسلام در قرآن کریم، زیبایی شناختی قرآن و معرفی مشاهیر اسلامی ایرانی و غیره بود که از نکات قابل تأمل بود، این‌گونه ایشان تحقیق و مطالعه کرده بود که بسیاری از شخصیت‌های بزرگ اسلامی که تصور همه مردم اهل سنت هستند، مانند«ابوحنفیه» از مشاهیر بزگ ایرانی بودند.
در ادامه بازدید مسجد بزرگی را که در میانه مجموعه قرار داشت با سالن مطالعه و مرکز خدمات اینترنت و غیره را بازدید کردیم، نکته جالب‌تر فضایی بود در کنار این مجموعه طراحی شده است و آن سالن پذیرایی به نام «انار» که اطراف آن نیز با درختچه‌های انار مزین شده بود و بوی ایران را با همه زیبایی و قدمتش هویدا می‌کرد.
در ادامه «شیخ فضل الله حائری» به معرفی دوستان خود پرداخت: «محمود کالا» و «ابراهیم روات» از بزرگترین تجار آفریقای جنوبی و علاقه‌مند به فرهنگ تشیع و انقلاب اسلامی، «یونس» از وکلای برجسته آفریقای جنوبی که حداقل در ژوهانسبورگ و پرتوریا معروف بود، «خانم نسیبه» از نویسندگان بزرگ آفریقای جنوبی که همسرش به عنوان رئیس بخش مطالعات اسلامی دانشگاه «ویتز» و هم‌اکنون به عنوان سفیر آفریقای جنوبی در یکی از کشورهای جنوب شرق آسیا و یا احتمالاً هند ماموریت داشتند.
به اصرار «شیخ فضل الله حائری» و دعوت «روات» که سابقه تجارت فرش ایران و کشورهای آسیایی را برای پنجاه سال داشت، از نمایشگاه بزرگ فرش بازدید کردیم، وی هنگام ورود به نمایشگاه فرش با جملاتی خوش آمد گفت که به بزرگترین نمایشگاه فرش در آفریقای جنوبی خوش آمدید و الحق بزرگترین نمایشگاه فرش بود.
نمایشگاهی به مساحت چند هکتار و تمامی فرش‌های نفیس از تمامی شهرهای بافنده فرش ایران را در اختیار داشت، فرش‌هایی نظیر فرش بختیاری، یزد، تبریز، کرمان، تهران، سیستان، کاشان و غیره؛ «روات» که خودش عاشق فرش ایران بود، البته فرش‌هایی را از افغانستان، ترکمنستان، ترکیه داشت که در پس پستوی نمایشگاه گذاشته بود، سه دلیل عمده داشت؛ اول اینکه نام ایران هنوز در فرش رتبه اول را دارا است، دوم علاقه‌ای که به «شیخ فضل الله» داشت و سوم علاقه‌ای که خود ایشان به فرهنگ ایرانی و اسلامی پیدا کرده بود.
در بخش خاصی از نمایشگاه که به دلیل جذابیت، جنس مرغوب هنری و معنوی در جایی محصور بود، تابلو فرش‌های مزین به آیات قرآن کریم و نهج البلاغه قرار داشت که «روات» با ولع آنها را معرفی می‌کرد.
مسیر فوق‌الذکر از منطقه‌ای آباد گذر داشت که به آن «ساندرلند ریدز» (sunderland ridgs) می‌گفتند در این مسیر انباشتگی شرکت‌های تولید و کارخانه و طبیعت زیبا دقیقاً نام با مسمای «ریدز» را بیانگر بود؛ یعنی منطقه پر برکت و حاصلخیز؛ نه به خاطر خاک بلکه خاطر تجمع کارخانه‌های موجود، بعد از گذر از منطقه کم کم وارد خیابانی می‌شدیم که مجموعه مذکور در آن جای داشت.
مجموعه «رسولی سنتر» با معماری کاملاً اسلامی و مدرن، تداعی‌کننده ساختار معماری اهل تسنن در کشورهای عربی خاورمیانه و با تزیین هندی پاکستانی بسیار چشم‌نواز بود، استقبال گرمی از سوی رئیس مجموعه آموزشی، فرهنگی و دینی رسولی سنتر، «شیخ فضل الله حائری» از «مصطفی ملکی» رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آفریقای جنوبی صورت گرفت، زیبایی مکان مجموعه موجب شد تا بعد از سفارش چایی، از مکان بازدید داشته باشیم.
«شیخ فضل الله حائری» ابتدا این گونه از مجموعه «رسولی سنتر» را معرفی کرد: مجموعه‌ای در سه بخش بزرگ متمرکز شده است، 1- قسمتی برای درمان نیازمندان و فقر که چند پزشک به صورت شیفتی کشیک دارند، 2- هال بزرگی بابت سمینار و جلساتی که برگزار می‌شود، (ساختارش به گونه‌ای طراحی شده بود، هم ساختار هال آموزشی و هم ساختار کنفرانس، همایش و نمایش)، 3- مجموعه اقامتگاه‌هایی که در آن چندین خانواده مستقر می‌شدند، بخش دیگر نمایشگاه‌های کتاب به ویژه کتب منتشر شده خود ایشان بود.
«مصطفی ملکی» و «شیخ فضل الله حائری»
این کتاب‌ها عمدتاً در خصوص پیامبر اسلام (ص)، منطق و فلسفه اسلام در قرآن کریم، زیبایی شناختی قرآن و معرفی مشاهیر اسلامی ایرانی و غیره بود که از نکات قابل تأمل بود، این‌گونه ایشان تحقیق و مطالعه کرده بود که بسیاری از شخصیت‌های بزرگ اسلامی که تصور همه مردم اهل سنت هستند، مانند«ابوحنفیه» از مشاهیر بزگ ایرانی بودند.
در ادامه بازدید مسجد بزرگی را که در میانه مجموعه قرار داشت با سالن مطالعه و مرکز خدمات اینترنت و غیره را بازدید کردیم، نکته جالب‌تر فضایی بود در کنار این مجموعه طراحی شده است و آن سالن پذیرایی به نام «انار» که اطراف آن نیز با درختچه‌های انار مزین شده بود و بوی ایران را با همه زیبایی و قدمتش هویدا می‌کرد.
در ادامه «شیخ فضل الله حائری» به معرفی دوستان خود پرداخت: «محمود کالا» و «ابراهیم روات» از بزرگترین تجار آفریقای جنوبی و علاقه‌مند به فرهنگ تشیع و انقلاب اسلامی، «یونس» از وکلای برجسته آفریقای جنوبی که حداقل در ژوهانسبورگ و پرتوریا معروف بود، «خانم نسیبه» از نویسندگان بزرگ آفریقای جنوبی که همسرش به عنوان رئیس بخش مطالعات اسلامی دانشگاه «ویتز» و هم‌اکنون به عنوان سفیر آفریقای جنوبی در یکی از کشورهای جنوب شرق آسیا و یا احتمالاً هند ماموریت داشتند.
به اصرار «شیخ فضل الله حائری» و دعوت «روات» که سابقه تجارت فرش ایران و کشورهای آسیایی را برای پنجاه سال داشت، از نمایشگاه بزرگ فرش بازدید کردیم، وی هنگام ورود به نمایشگاه فرش با جملاتی خوش آمد گفت که به بزرگترین نمایشگاه فرش در آفریقای جنوبی خوش آمدید و الحق بزرگترین نمایشگاه فرش بود.
نمایشگاهی به مساحت چند هکتار و تمامی فرش‌های نفیس از تمامی شهرهای بافنده فرش ایران را در اختیار داشت، فرش‌هایی نظیر فرش بختیاری، یزد، تبریز، کرمان، تهران، سیستان، کاشان و غیره؛ «روات» که خودش عاشق فرش ایران بود، البته فرش‌هایی را از افغانستان، ترکمنستان، ترکیه داشت که در پس پستوی نمایشگاه گذاشته بود، سه دلیل عمده داشت؛ اول اینکه نام ایران هنوز در فرش رتبه اول را دارا است، دوم علاقه‌ای که به «شیخ فضل الله» داشت و سوم علاقه‌ای که خود ایشان به فرهنگ ایرانی و اسلامی پیدا کرده بود.
در بخش خاصی از نمایشگاه که به دلیل جذابیت، جنس مرغوب هنری و معنوی در جایی محصور بود، تابلو فرش‌های مزین به آیات قرآن کریم و نهج البلاغه قرار داشت که «روات» با ولع آنها را معرفی می‌کرد.
