به گزارش مشرق، محمد رستم پور فعال رسانه‌ای درباره پیدا کردن بن لادن در کانال تلگرامی خود نوشت: در تمام مدتی که رئیس جمهور آمریکا، وزیر خارجه و وزیر دفاع ایالات متحده روی صفحه تلویزیون ظاهر می‌شدند و آخرین پیگیری‌ها و جستجوهای نیروهای آمریکا برای پیدا کردن عامل اصلی حمله به برج‌های تجارت جهانی را اطلاع‌رسانی می‌کردند، از مقر اختفا و رفت و آمدهای بن‌لادن خبر داشتند. از سپتامبر 2001 تا می 2011 که بن‌لادن شناسایی و کشته شد، آمریکا می‌دانست او کجاست.

دونالد رامسفلد، وزیر دفاع کابینه جورج بوش در سال‌های 2000 تا 2006، بارها و بارها ادعا کرد محل اختفای اسامه بن‌لادن ناشناخته است و پیدا کردن این «تحت تعقیب‌ترین مرد جهان» که آمریکایی‌ها و میلیون‌ها نفر از مردم کشورهای دیگر جهان را تهدید می‌کند، مثل جستجوی یک سوزن در انبار کاه است. نوامبر 2001، بمب‌افکن‌های غول‌پیکر بی-52 آمریکایی بارها و بارها کوهستان‌های شرق افغانستان را بمباران کردند تا آخرین سنگر اسامه را از بین برده باشند. مدتی بعد تحلیلگران امنیتی سیا به این نتیجه رسیدند که اسامه هفته اول دسامبر یعنی یک ماه پیش از حملات یازدهم سپتامبر که نزدیک به سه هزار نفر را به کام مرگ کشاند، از غارهای تورا بورا فرار کرده است. ژانویه 2002، پنتاگون در عملیات موسوم به «تعقیب داغ»، جستجوی جهانی بن‌لادن را به کمک جامعه جهانی و متحدین اروپایی‌اش کلید زد. از نظر مقامات آمریکایی، شبکه ترور القاعده به صورت کامل درهم شکسته اما بن‌لادن یک قدم جلوتر از ایالات متحده حرکت می‌کند و می‌تواند شبکه‌اش را احیا کند.

همان موقع یک واحد امنیتی و اطلاعاتی زیرمجموعه سیا تعریف شد تا با بودجه چند میلیون دلاری مأموریت یافتن اسامه را به سرانجام برساند. پیش از آنکه این واحد در سال 2005 منحل شود، به این جمع‌بندی رسید که بن‌لادن در جایی در مرز افغانستان و پاکستان مخفی شده است. جورج بوش بارها گفت در صورت لزوم از طریق حملات زمینی یا هوایی او را مورد حمله قرار می‌دهد تا او دود شود یا کشته شود یا به اسارت درآید. پس از مدتی جستجوی اسامه به روندی تشریفاتی تبدیل شد که تنها وب‌سایت یا سرویس‌های خبری را تغذیه می‌کرد. علاوه بر این، تعقیب و بازداشت طراح و مجری حملات وحشتناک یازدهم سپتامبر، بهانه‌ای شد برای بازداشت و شکنجه خودسرانه هر کسی که آمریکایی‌ها «مظنون» یا «مشکوک» به همدستی و همکاری با بن‌لادن تعریف می‌شد. جستجوی اسامه به یک هدف سیاسی و نظامی تبدیل شد تا در قالب آن، دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان اهداف دیگری را پی گیرند.

اما شواهد قابل‌اطمینانی وجود دارد که دولت بوش از همان ابتدا می‌دانست اسامه بن‌لادن کجاست و به کجاها رفت و آمد دارد. یک روز پیش از حملات یازدهم سپتامبر، اسامه در بیمارستانی در راولپندی پاکستان که دولت وقت آن، با دولت آمریکا در اتحاد بود، بستری شد. او می‌توانست در یک لحظه بازداشت شود تا دردسرهای فراوان و ترس‌های عمیق نهادهای امنیتی و نیروهای نظامی و شهروندان آمریکایی به خاطر زنده بودن او پایان یابد اما هرگز چنین نشد. حتی یک برنامه خبری در روز 28 ژانویه 2002 در شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس آمریکا به این موضوع اشاره کرد.

براساس این برنامه، بن‌لادن برای انجام دیالیز کلیه در این بیمارستان نظامی بستری شده است. به‌کارگیری تیم‌های مراقبتی ویژه و همچنین حضور مقامات نظامی و امنیتی در بیمارستان سبب شد برخی کارمندان بیمارستان بن‌لادن را شناسایی کنند. این بیمارستان یک واحد درمانی نظامی به شمار می‌آید که ارتباطات تنگاتنگی با پنتاگون دارد. در نتیجه محل اقامت بن‌لادن، درست در ساعاتی پیش از انجام حملات مرگبار یازدهم سپتامبر برای نیروهای آمریکایی آشکار بوده است. آنها حتی از وضعیت بیماری و سلامتی بن‌لادن هم اطلاع داشتند و گمان می‌کردند رهبر القاعده تا مرگ فاصله‌ای ندارد. اما بن‌لادن دستگیر نشد تا به پروژه «جنگ با تروریسم» ایالات متحده وجهه و چهره دهد. همچنان که براساس بیانیه دستیار کاخ سفید در امور امنیت سرزمینی در روز پنجم سپتامبر 2006، بزرگترین تهدیدی که آمریکا را تهدید می‌کند، «ایدئولوژی افراطی‌گرایی خشونت‌آمیزی است که نماد و سمبل آن، اسامه بن‌لادن است. اسامه برای ما همچنان دشمن شماره یک است اما تنها دشمن آمریکا نیست».

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.