مشرق_ لقمان حکیم در یکی از نصایح خود به فرزندش چنین فرموده است:

وَ اقْصِدْ فِی مَشْیِکَ وَ اغْضُضْ مِن صَوْتِکَ إِنَّ أَنکَرَ الْأَصْوَ تِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ.

و در راه‏ رفتنِ خود، میانه‏ رو باش. و صدایت را آهسته ساز، که بدترینِ آوازها بانگ خران است.
 

تفسیر القمی: سخن خدا : «و در راه رفتنِ خود، میانه رو باش» یعنی: شتاب نکن. «و صدایت را آهسته ساز» یعنی: آن را بالا نبر «که بدترینِ آوازها بانگ خران است».

مجمع البیان: «و در راه رفتنِ خود ، میانه رو باش»؛ یعنی: راه رفتنت را میانه و همچون راه رفتن در حالت آرامش و وقار قرار ده، مانند این سخن خدا: «کسانی که روی زمین، به نرمی گام بر می دارند».
قَتاده می گوید: معنای آن چنین است: در راه رفتنت، فروتن باش.
سعید بن جُبَیر می گوید: در راه رفتنت، فریبکاری نکن.

قرآن کریم / سوره لقمان / 19