به گزارش مشرق، خانم نفیسه السادات امامی از فعالان فرهنگی و تربیتی در اصفهان، روایتی از حضورشان در یک جمع جهادی را در اختیار مشرق قرار دادند که با هم می خوانیم:
این چند روز به شدت درگیر تهیه فایل‌های صوتی فرهنگی برای خط مقدم جبهه مبارزه با کرونا هستیم...صبح چشمانم را بر گوشی باز میکنم و شب بر آن می‌بندم. به شدت خسته و به معنای واقعی کلمه آزرده تن شده‌ام!
یادداشت دیگری را هم بخوانید:
ضیافت سنگرهای پشت جبهه مبارزه با کرونا در در حسینیه بنی فاطمه (س)؛
خواهران سخت مشغول کارند!
طعم غذایی که می‌خورم را نمی‌فهمم، حتی عطر دلربای گل‌های داخل خانه را هم نمی‌شنوم...گاهی می‌گویم نکند این‌ها نشانه‌های کرونا است و من هم مبتلا شده‌ام؟! بعد می‌خندم و می‌گویم باشد! کرونا بگیرم هم خیالی نیست! در بیمارستان که بستری بشوم می‌توانم نقش یک سرباز مجروحِ خط مقدم را ایفا کنم، حس و حال بیماران را بهتر درک میکنم، در قرنطینه‌ی نقاهتگاه می‌گردم و فایل‌های فرهنگیمان را توزیع میکنم این طوری اثربخشی کارهای این روزهایمان هم بیشتر می‌شود و هر بار دست به دامن یکی نمی‌شویم!
خوب می‌جنگم، زود خوب می‌شوم و بعد هم پلاسمای خونم را اهدا میکنم برای تولید دارو...اما بدبختی آن جاست که اگر من بگیرم و بنا باشد بستری شوم، حتی اگر توانی در بدن برای این امور خیالی داشته باشم اطرافیان و خانواده‌ام در خطرند.... پس بر همه تخیلات کودکانه‌ام خط بطلان می‌کشم و دعا میکنم هیچ کس بیمار نشود، مخصوصا خودم!
همین طور که گردنم را که از پیام دادن‌های بسیار درد گرفته است ماساژ می‌دهم، گوشیم را باز میکنم تا برنامه‌های روز پایان یافته را بازرسی کنم، نکند که جایی چیزی از قلم افتاده باشد.
دانش‌آموزم پیام یک همسر کادر درمانی بخش کرونا را برایم بازارسال (فُروارد) کرده است که در آن از روزگار سخت تنهاییش و تردیدهای ماندن نماندنش در خانه به خاطر ترس از کرونا گرفتن فرزندشان نوشته و التماس دعای بسیار دارد.
پیام بعدی از نرگس همان دوست مجازی جدیدی است که کرونا باعث آشناییمان شد. باز میکنم و صدای پر انرژیش در گوشم می‌پیچید: « خبر خوش! تعدادی از پرستاران بیمارستان کامکار قم هم پادکست‌هایمان را شنیدند...» خوشحالم، پیگیر ماجرا می‌شوم و پیامشان را دریافت میکنم. همان پادکست کودکانه‌مان را شنیده‌اند و حسابی خوشحال شده‌اند. می‌گویند صدا و دعای کودکان بسیار انرژی بخش و متفاوت است. با او موافقم این را پزشکِ جهادگری از تهران هم گفته بود.
واقعا هم همین طور است! مثلا خود من که اوج جهادم با انگشت اشاره، گوش‌ها، چشمان و صدای مبارکمان در رتق و فتق امور پویش است، هر بار که خسته می‌شوم صدای کودکان را یکی یکی اجرا میکنم و از شنیدنش لذت می‌برم.
کودکی که با لهجه شیرین کرمانی پرستاران را فرشته خطاب می‌کند و میگوید: «فرشته‌های مهربون... زحمت می‌کشید که...» بعد وسطش نفس کم می‌آورد و دوباره ادامه می‌دهد: «که حال ما خوب بشه » و در ادامه ابراز علاقه می‌کند.
یا آن کودک شیرین اصفهانی که به بیماران میگوید: «آهای خانوما اُ آقاهایی که کرونا گرفتید...ناراحت نباشید ..» و بعد برای دلگرمی آن را با سرماخوردگی یکی می‌کند و میگوید: «آ کرونا هم مِثّی سرماخوردگیِ زودی خوب میشین...»
و پسرک مهربانی که از خدا می‌خواهد مریض‌ها را شفا دهد و آخر کلامش امام زمان عجل‌الله را خطاب می‌دهد تا مریضی‌ها را نابود کند اما اشتباها به جای مریضی میگوید مریض...!
این روزها از این صوت‌ها کم نشنیده‌ایم...صوت‌هایی که ته صدایش غم است اما تمام تلاششان را می‌کنند تا به هم‌وطنانش انرژی دهند...چه آن‌هایی که با بغضی در گلو برایمان پیام فرستادند و صدایشان از اشک‌های یواشکی تَرَک خورده است... و چه کودکانی که با افسوس از ۵۰ روز در خانه ماندن و بیرون نرفتنشان گفته‌اند تا بگویند تمام تلاششان را برای نابودی بیماری به کار بسته‌اند و از بیماران و کادر درمان می‌خواهند مثل آن‌ها صبور باشند...مثل همان دختری که دوچرخه نخریده یا اویی که جشن تکلیفش بوده و به تنها هدیه‌اش که یک چادر نماز ساده بوده است اکتفا کرده تا کرونا تمام شود و هدایای بیشتری دریافت کند!
این روزهایمان آن قدر حرف نگفته دارد که تاریخ باید تا سال‌ها از مقاومت و مبارزه یک امّت با یک ویروس شاخک‌دار بنویسید....
***
پی‌نوشت : هدف از تهیه فایل صوتی فرهنگی تزریق آرامش، همدلی، صلح و امیدواری به جامعه است. از قضا فایل‌های کودکانه پویش پژواک همدلی مورد استقبال بیشتری قرار گرفت. از ابتدا هم به خاطر تامین و ترفیع اهداف و وجوه تربیتی مغفول در این ایام چون روحیه انسان‌دوستی، خود انگیزی، صلح، نوع دوستی، قدردانی، امیدواری و پرهیز از منفعت‌طلبی و فردگرایی بر مشارکت کودکان و نوجوانان تاکید بیشتری داشتیم؛ اما اکنون به دلیل صفا، محبت و امید به آینده‌ی موجود در صدای این گروه سنی بر ترغیب و تشویق آن‌ها به این کار مصمّم‌تر شدیم.
در صورت تمایل به همراهی با «پویش پژواک همدلی» و برنامه‌ریزی برای دانش‌آموزان خود لطفا به مدیر کانالهای زیر اطلاع دهید تا نکات لازم جهت ارسال صوت را خدمتتان ارسال کنند.
https://t.me/pejvak_Hamdeli
https://eitaa.com/pejvak_hamdeli
https://ble.ir/pejvak_hamdeli
نفیسه السادات امامی / شانزدهم فروردین ماه بهترین و آخِرین سال قرن
۲۱:۳۴ - ۱۳۹۹/۰۱/۲۴
