به گزارش مشرق، در گزارش این نشریه آمریکایی تصریح شده است: «بیش از یک سال و نیم از آغاز کمپین حداکثر فشار دولت ترامپ علیه ایران گذشته است و واشنگتن هنوز هم نتوانسته این کشور را تحت فرمان خود درآورد یا قرارداد بهتری با تهران ببندد. ترامپ باید این واقعیت را قبول کند که با تحریم‌های بیشتر، منزوی کردن یا راه‌های نظامی مشکلات با ایران قابل حل نیست. زمان آن رسیده که این استراتژی شکست‌خورده حداکثر فشار را کنار بگذارد و رو به یک دیپلماسی واقع‌بینانه بیاورد.

بیشتر بخوانید:

آمریکا: تحریم جایگزینی برای جنگ است!

منطق پشت سیاست فشار حداکثری بسیار ساده بود: واشنگتن با صفر کردن صادرات نفت ایران، تهدید کسب‌وکارهای خارجی به سرمایه‌گذاری در بازار ایران و جدا کردن ایران از سیستم مالی جهانی، سران سیاسی تهران را وادار می‌کند خواستار کمک اقتصادی شوند.»

این نشریه در ادامه با اشاره به اینکه آمریکا به‌عنوان قدرت برتر مالی جهان هیچ شکی نداشت که می‌تواند اقتصاد ایران را نابود کند می‌افزاید: «صادرات نفت ایران از ۲/۸ میلیون بشکه در روز در بهار ۲۰۱۸ به کمتر از ۵۰۰ هزار بشکه در روز در ماه سپتامبر سال جاری میلادی رسید یعنی بیش از ۸۰ درصد کاهش. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند اقتصاد ایران تا پایان سال بیش از ۹ درصد کوچک‌تر شود. این رقم بدون شک نرخ بیکاری را تشدید می‌کند. ولی تمام این ارقام آمریکا را به هدفش نمی‌رساند. علی‌رغم فشار بر اقتصاد تهران، سیاست فشار حداکثری تأثیری خلاف انتظار داشته است».

نشنال‌اینترست در گزارش خود آورده است: «درست است که دولت ایران پول از دست می‌دهد ولی زندگی مردم عادی این کشور هم در نتیجه این سیاست آمریکا سخت‌تر شده است. ارزش پول ایران کاهش یافته که باعث شده کالاها در این کشور گران‌تر شوند. قشر فقیر ایران سختی بیشتری را متحمل می‌شوند و تحریم‌های آمریکا یکی از مقصرهای این شرایط است».

این نشریه آمریکایی با اشاره به تاثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم عادی تصریح می‌کند: «با توجه به این نتایج ضعیف، درد اقتصادی را که آمریکا بر مردم ایران تحمیل کرده به‌سختی می‌توان توجیه کرد. از زمانی که دولت آمریکا از قرارداد برجام بیرون آمده و تحریم‌های اقتصادی را وضع کرده، به‌نظر نمی‌رسد رفتار ایران در برابر خواسته‌های آمریکا تغییر کرده باشد. ایران به‌جای فرستادن نمایندگانش به اتاق مذاکره و رسیدن به یک توافق طبق خواسته‌های واشنگتن، فشار حداکثری را با حداکثر مقاومت پاسخ داده است. ایران در اقدامی تلافی‌جویانه تعهدات خود طبق قرارداد برجام را زیر پا گذاشته و غنی‌سازی اورانیوم را آغاز کرده است. ایران در ماه نوامبر اعلام کرد غنی‌سازی اورانیوم در سایت فردو را از سر می‌گیرد. اگر این شرایط ادامه یابد، احتمال قطع همکاری ایران با آژانس بین‌المللی انرژی وجود دارد.

به‌طورکلی، با توجه به تمام مواردی که ذکر شد به‌علاوه وقایعی که یک سال گذشته در خلیج‌ فارس رخ داده، به‌نظر می‌رسد استدلال‌های سیاست فشار حداکثری کاملاً اشتباه بوده‌اند».

نشنال‌اینترست با اشاره به اینکه «زمان آن رسیده که یک تغییر قابل توجه و معقول در سیاست آمریکا در قبال ایران صورت بگیرد»، تاکید می‌کند: «واشنگتن باید سیاست فشار حداکثری را کنار بگذارد و به شرایط قبل از خروج از برجام بازگردد. حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران بارها تأکید کرده که این تغییرات او را بر سر میز مذاکره با واشنگتن بازمی‌گرداند. شاید چنین تغییر رویه‌ای برای رئیس‌جمهور آمریکا بسیار سخت باشد ولی اهمیت مزایای دیپلماتیک و امنیتی این تغییر سیاست بیشتر از هزینه‌های سیاسی آن است. ترامپ با متعادل کردن شرایط نه‌تنها از تکرار درگیری‌های خطرناک تابستان گذشته جلوگیری کرده بلکه فرصتی برای حل‌وفصل صلح‌آمیز مناقشات بین ایران و آمریکا به‌وجود آورده است».