به گزارش مشرق ، حجت الاسلام دکتر احمد مبلغی به مناسبت 26 ربیع الاول سالروز عقد صلحنامه امام حسن مجتبی(ع) با معاویه درباره شرایطی که منجر به این صلح شد به خبرنگار مهر گفت: اسلام اصل را بر دینی کردن مناسبات جامعه اسلامی بنا نهاده است و جنگیدن یا صلح کردن عواملی برای این اصل است. البته اصل ایجاد اعتقاد به خدا و دین در جامعه با دینی کردن مناسبتهای جامعه تفاوت دارد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در مورد اهداف امام حسن(ع) از مواد این صلحنامه نیز اظهار داشت: عمده مواد این عهدنامه تعیین نکردن جانشین از سوی معاویه و خاتمه یافتن حکومت بنی امیه و رسیدن خلافت به امام حسن(ع) بود. توقف توهینها و آزار و اذیت شیعیان و تمام شدن دشنام و ناسزاگویی به حضرت علی(ع) و کاهش تنش موجود در جامعه اسلامی به ضرر معاویه از جمله اهداف مهم امام از صلح با معاویه بود.
وی افزود: آشکار کردن چهره پلید و منافق معاویه پیش مردم نیز از اهداف دیگر امام در این صلح بود. معاویه میخواست از موضع دین به پیکره اسلام ضربه زده و فضا برای حکومت بنی امیه با بی مسئولیتی بسیاری از مردم کوفه فراهم شده بود. اما امام با صلح خود علاوه بر حفظ شیعیان در آن مقطع تاریخی و عبور شیعه از این مرحله از آسیبهای وارد بر دین هم به مقدار زیادی جلوگیری کردند.
مدیر مرکز تحقیقات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی یادآور شد: اینکه امام به همه اهداف خو رسیدند یا نه باید گفت اگر امام صلح نمیکرد همه اهداف معاویه با قلع و قمع شیعیان بوقوع میپیوست و جامعه به نقطه صفر میرسید. امروزه از بنی امیه مکتب فکری و فرقهای نمانده است در حالیکه مکتب اهل بیت مکتب زنده و به روزی است.
مبلغی یادآور شد: کاهش تنش در میان مسلمانان و وحدت اسلامی به این معنا از جمله اهداف محقق شده دیگر امام بود. صلح امام حسن(ع) از زیباترین و انسانی ترین و هوشمندانه ترین فعالیتهای صدر اسلام است که نتایج و بازتابهای تاریخی فراوانی در طول تاریخ اسلام به بار آورد.
وی درباره اینکه هوشمندی امام چه درسی برای حکام اسلامی در زمان سنجی و عاقبت اندیشی و استراتژی صحیح دارد گفت: اول باید نگاه تنگ نظرانه به این واقعه را کنار بزنیم. اینکه اصل را بر آنچه که امام حسین(ع) گذاشتند و انجام دادند بگذاریم و صلح امام حسن (ع) را اضطراری بپنداریم که با زحمت باید آنرا توجیه کنیم این دیدگاه غلطی است.
مبلغی در پایان یادآور شد: صلح امام حسن(ع) برآمده از مبانی و تفاسیر قرآن است که باید یک مکتب بشود و در سایه این صلح است که ابعاد گوناگون قیام امام حسین(ع) آشکار میشود. قیام امام حسین (ع) در اوج است و صلح امام حسن(ع) از حیث اجتماعی هم در اوج است هردو برای حفظ اسلام ضرورت داشتند.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در مورد اهداف امام حسن(ع) از مواد این صلحنامه نیز اظهار داشت: عمده مواد این عهدنامه تعیین نکردن جانشین از سوی معاویه و خاتمه یافتن حکومت بنی امیه و رسیدن خلافت به امام حسن(ع) بود. توقف توهینها و آزار و اذیت شیعیان و تمام شدن دشنام و ناسزاگویی به حضرت علی(ع) و کاهش تنش موجود در جامعه اسلامی به ضرر معاویه از جمله اهداف مهم امام از صلح با معاویه بود.
وی افزود: آشکار کردن چهره پلید و منافق معاویه پیش مردم نیز از اهداف دیگر امام در این صلح بود. معاویه میخواست از موضع دین به پیکره اسلام ضربه زده و فضا برای حکومت بنی امیه با بی مسئولیتی بسیاری از مردم کوفه فراهم شده بود. اما امام با صلح خود علاوه بر حفظ شیعیان در آن مقطع تاریخی و عبور شیعه از این مرحله از آسیبهای وارد بر دین هم به مقدار زیادی جلوگیری کردند.
مدیر مرکز تحقیقات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی یادآور شد: اینکه امام به همه اهداف خو رسیدند یا نه باید گفت اگر امام صلح نمیکرد همه اهداف معاویه با قلع و قمع شیعیان بوقوع میپیوست و جامعه به نقطه صفر میرسید. امروزه از بنی امیه مکتب فکری و فرقهای نمانده است در حالیکه مکتب اهل بیت مکتب زنده و به روزی است.
مبلغی یادآور شد: کاهش تنش در میان مسلمانان و وحدت اسلامی به این معنا از جمله اهداف محقق شده دیگر امام بود. صلح امام حسن(ع) از زیباترین و انسانی ترین و هوشمندانه ترین فعالیتهای صدر اسلام است که نتایج و بازتابهای تاریخی فراوانی در طول تاریخ اسلام به بار آورد.
وی درباره اینکه هوشمندی امام چه درسی برای حکام اسلامی در زمان سنجی و عاقبت اندیشی و استراتژی صحیح دارد گفت: اول باید نگاه تنگ نظرانه به این واقعه را کنار بزنیم. اینکه اصل را بر آنچه که امام حسین(ع) گذاشتند و انجام دادند بگذاریم و صلح امام حسن (ع) را اضطراری بپنداریم که با زحمت باید آنرا توجیه کنیم این دیدگاه غلطی است.
مبلغی در پایان یادآور شد: صلح امام حسن(ع) برآمده از مبانی و تفاسیر قرآن است که باید یک مکتب بشود و در سایه این صلح است که ابعاد گوناگون قیام امام حسین(ع) آشکار میشود. قیام امام حسین (ع) در اوج است و صلح امام حسن(ع) از حیث اجتماعی هم در اوج است هردو برای حفظ اسلام ضرورت داشتند.
