سرویس ورزش مشرق - معمولا وقتی موسم انتخابات در یک کشور با مختصات مردم سالار فرا می‌رسد نامزدهای انتخابات شعارها و تبلیغات خود ا در ۲ بخش نقد رقبا و تشریح برگ‌های برنده خود عرضه می‌کنند. موضوعات اقتصادی طبق گزارش سازمان آماری ایتالیا در انتخابات کشورهای شرق اروپا و آسیا همیشه جذاب‌ترین و مهم‌ترین شعارها بوده‌اند اما در کشورهای غرب اروپا مانند فرانسه و اسپانیا جای سه مورد اقتصاد، فرهنگ و ورزش مدام در حال تغییر است.
در لین فرصت نگارشی نگاهی می‌اندازیم به جایگاه برگ برنده‌ای به نام ورزش در انتخابات مهم کشورهای مختلف جهان:
به سراغ اسپانیا برویم، سال‌های نه چندان دور، وقتی ازنار پس از پیروزی در رقابت پارلمانی و فتح نشان نخست وزیری اسپانیا گفت: جمله من در آخرین شب مناظره‌ها درباره فوتبال ملی و راهکارهای پیشرفت در جهان کمر حریف را شکست.
ازنار البته هیچوقت به این وعده خود عمل نکرد اما تصویر او با شال گردن‌های مادرید و بیلبائو و بارسلونا در ذهن مردم اسپانیا ماندگار شد.
حزب جدایی طلب کاتالونیا در رفراندوم اخیر این ایالت بندری درباره جدایی و خودمختاری به هدف خود رسید، البته دومین وتوی پادشاه اسپانیا در راه است اما اکثر اعضای این حزب اعتراف کردند که اگر باسگاه بارسلونا و کمک‌های تاریخی گواردیولا و پیکه نبود خبری هم از رای مردم کاتالونیا نبود.
اولاند در انتخابات قبلی فرانسه علیه مالکان قطری پاری‌سن‌ژرمن حرف زد، به این امید که نژادپرستان و مخالفان مهاجرت اعراب به فرانسه را به وجد بیاورد. او از پاری‌سن‌ژرمنی حرف زد که متعلق به پاریسی‌ها است اما یک روز بعد متوجه شد که مردم پاریس خیلی هم خالص و یک‌دست نیستند، توهین هماهنگ نشده او به اعراب ناگهان رای نزدیک به بیش از ۵ میلیون عرب تابع فرانسه را سوزاند. اولاند پس از آن تا قبل از روز رای‌گیری حداقل ۷ بار از اعراب عذرخواهی کرد.
ورزش مهم‌ترین دغدغه مردم یک کشور برای ایجاد بهبودی در جامعه نیست اما احتمالا یکی از موارد مهمی است که می‌تواند حس مشارکت در انتخابات، تلاش برای پیروزی یک نامزد خاص و حتی وسوسه تخریب او را از این طریق تحریک کرده و برجسته سازد.
دولت برزیل در زمان پیش از برگزاری المپیک و جام جهانی به آب و آتش زد تا با مردم خود آشتی کند اما آتش خشم زاغه نشینان و فقرای این کشور با چند سطل آب خاموش شدنی نبود. فوتبال اما به فریاد برزیل رسید و پس از آن المپیک. حس رضایت عمومی مردم افرایش پیدا کرد و البته نارضایتی از بین نرفت. در آمار رسمی و گزارش سالانه برزیل آمده که بهبودی در حمل و نقل عمومی، تحول تاریخی در معماری شهری، برپایی و بهره برداری از مراکز خرید بین المللی و حتی رشد وضعیت بهداشتی در برزیل مدیون ورزش بوده و هست.
مثال مهم دیگری که می تواند به خوبی نقش ورزش و شعارهای تاثیرگذار در این فضا در انتخابات را به نمایش بگذارد، انتخابات کانادا است، وقتی ترودوی جوان در مبارزات فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حتی وعده های نظامی بین خود و رقبایش تفاوت زیادی مشاهده نکرد، بلافاصله رنگ ستاد انتخاباتی خود را تغییر داد و ماهیت آن ورزشی شد، در مدت زمان کمتر از نیم روز، جوانگرایی محوریت حرفهای او شد و ورزش دغدغه وی. او البته سابقه ورزشی داشت اما فکرش را هم نمی کرد عکسهای ورزشی او تا این حد روی مردم کانادا تاثیرگذار باشد، جمع کثیری از جوانان مهاجر با ملیت های مختلف که به تازگی تابیعت کانادا را به دست آورده و حق رای داشتند، در پاسخ به سوال مربوط به علت انتخاب ترودو می گفتند: او ورزشکار است، پس لابد فکر هم خوب کار می کند!
ورزش، یک برگ برنده است و در انتخابات هر کشوری با هر مسلک و مرام و آیینی، می تواند تاثیرگذار باشد، ممکن است باعث تخریب یک نامزد شود و ممکن است نامزدی را به اوج ببرد.
