سرویس اقتصاد مشرق - صحبت های امروز آقای روحانی در نشست خبری خود که با اقدام عجیب رسانه ملی یک روز پیش از آغاز ثبت نام نامزدها صورت گرفت، بیش از هرچیز جنبه تبلیغاتی – انتخاباتی داشت و پر بود از تناقضاتی که بیان آن از سوی مقام محترم ریاست جمهوری، حقایقی را بعد از ۴ سال بر مردم آشکار کرد؛ حقیقتی که دولت یازدهم در مواقع اضطرار، «انکار» را بر «شجاعت پاسخگویی» و «عذرخواهی» ترجیح می دهد.
۴ سال از دولتی با نام تدبیر و امید می گذرد و مردم همه چیز دیدند جز تدبیری که ناجی و حلال مشکلات اقتصادی آنها باشد. امید مردم با تدابیر اعتدالگرایان به نا امیدی از شعارمحوران تبدیل گشته است. روحانی وقتی دستان خود را در پایان دولت خویش خالی می بیند، به هجو گویی روی آورده تا شاید بتواند سبد رای خود را تقویت کرده و با حرف هایی خالی از واقعیت، دولت بعدی را نیز برای خود تضمین کند و «آفتاب تابان» دیروز را «ابر آماده بارش» به مردم تحویل دهد!
۱- دروغ وعده صد روزه
در بخشی از نشست خبری امروز رئیس جمهور، خبرنگار روزنامه همشهری از وی پرسید:
«شما در سال ۹۲ از رفع مشکلات اقتصادی به مدت صد روز سخن گفتید اما ۳۰ اسفند سال گذشته بعد از ۴ سال گفتید ۱۰ دولت بعدی هم نخواهند توانست مشکلات را حل کنند، آقای روحانی چه اتفاقی افتاده که نظر شما تغییر کرد و حل مشکلات از صد روز به ۴۰ سال تبدیل شد؟» که روحانی در پاسخ گفت:
«سؤال خوبی کردید بنده از شما ممنونم چون دروغ بزرگی در برخی روزنامه‌ها و سایت‌ها پخش می‌شود و شما این را اشاره کردید و خیلی مهم است، بنده چه زمانی گفتم صد روزه حل می‌کنم؟ آن جمله‌ای که بنده گفتم این است که بنده اگر موفق شوم در انتخابات، پایان صد روز اول کارهایی که در این صد روز انجام دادم اعلام می‌کنم و عین صحبت‌های بنده را بیاورید و ببینید، بعد از این عده‌ای مخرب آمدند و گفتند ایشان گفته صد روزه مشکلات را حل می‌کنم، آن کسی که یک شبه حل می‌کرد ما نیستیم کس دیگری است. »
متاسفانه در ۴ سال گذشته با پدیده ای مواجه هستیم که بالاترین مقام اجرایی کشور، یک روز مانده به آغاز ثبت نام ها نامزدهای ریاست جمهوری، با گرفتن آنتن زنده تلویزیون، همه آنچه را که مردم در این چهار سال چشم امید داشتند و انتظار تحقق آن را می کشیدند، «انکار» کرد و آب پاکی را روی دست همه ریخت؛ آن هم نه برای دولت خود؛ بلکه برای ده ها دولت بعدی: «تا ۱۰۰ سال دیگر هم مشکلات اقتصادی هست».
کافیست به آرشیو موجود در سال ۹۲ سری بزنیم و شواهد زیر را در صحبت های وی باز نشر کنیم و قضاوت را به مخاطبان و مردم واگذار کنیم:
۱) هفتم خرداد ۱۳۹۲ – شبکه یک سیما:
در برنامه مدون من افزون بر برنامه برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی و امر فرهنگی، برنامه کوتاه مدت یک ماهه و صد روزه وجود دارد.
۲) هفتم خرداد ۱۳۹۲ _ شبکه یک سیما:
می‌توان در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آورد و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که امروز مشکل دارند، مشکلاتشان را حل و فصل کرد و با یک تفاهم بین بانک مرکزی و بانک‌های کارگشا، اجناسی که در گمرکات انبار شده است به سرعت به بازار برگرداند.
۳) نهم خرداد ۱۳۹۲ _ شبکه جام جم:
ما برای اشتغال، برنامه جدی خواهیم داشت و جدی‌ترین برنامه اقتصادی‌ام در ماه‌های اول حل معضل اشتغال است؛ بخصوص برای تحصیلکردگان دانشگاه‌ها.
وی حتی پس از کسب آرای عمومی در ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ نشست خبری ای را برگزار می کند و در آنجا بر عهد خویش به وعده های داده شده تاکید می کند و می گوید:
«می‌خواهم بگویم که وعده‌های انتخاباتی را فراموش نخواهم کرد از خدا می‌خواهم به من توفیق دهد تا به همه آنها عمل کنم. البته ملت توجه دارد که همه کارها بر مبنای زمان و طبق اولویت‌ها دنبال خواهد شد. من خدا را گواه می‌گیرم در ایام انتخابات کمتر به فکر رقابت بودم و بیشتر تمرکزم روی مسائل کشور و سخنان زیبای ملت در کوی و برزن بودم.»
۲- دروغ یارانه به تولیدکنندگان و صنعتگران
روحانی در بخشی دیگر از صحبت های خود در پاسخ به سؤال دیگری که یکی از وعده های انتخاباتی شما مبنی بر این بود که وضعیت اقتصادی مردم را به نحوی بهبود می‌بخشید که نیاز به یارانه نقدی نداشته باشند، آیا محقق شده یا نه؟ گفت:
آیا این کار در ظرف چهار سال ما به نتیجه می‌رسیم؟ کاری که ما در دولت یازدهم کردیم این بوده که به جای اینکه یارانه نقدی را اضافه کنیم، به بخش‌های تولیدی و سایر بخش‌ها ببریم.
این صحبت های روحانی در خصوص اعطای یارانه به بخش های تولیدی چیزی جز خلاف گویی محض نیست و وی در پایان دولت ۴ ساله خود، برای فرار از پاسخگویی و کسب رای در انتخابات ۲۹ اردیبهشت، به دروغگویی روی آورده است. دولت در تمامی ۴ سال گذشته ریالی از یارانه ها را به صنایع و بخش های تولیدی اختصاص نداده است و حتی نعمت زاده وزیر صنعت و معدن و تجارت دولت وی نیز به این موضوع اعتراف کرده و حتی بیان کرده دیگر امیدی به گرفتن این یارانه از سوی دولت ندارد.
نعمت زاده در این خصوص می گوید:
« ۲۰۰ - ۳۰۰ میلیارد تومان یارانه تولید چندرغاز است. کل درآمد یارانه بیش از ۳۰ – ۴۰ هزار میلیارد دلار نیست. فرض کنیم ۵ تا ۱۰ درصد آن هم به تولید برسد، مبلغ ناچیز می‌شود. این را من حق تولید می‌دانم. دولت و مجلس می‌توانستند، این را تأمین کند که متأسفانه به علت کمبود اعتبار در این چند سال این کار مقدور نشده است. به کرّات پیگیری کردیم و گفتیم؛ ولی خب بالأخره در قالب بودجه‌ها نتوانستند این را بگنجانند.»
محسن لزومیان رئیس اتحادیه نان‌های صنعتی کشور نیز می‌گوید که چیزهایی از سهم تولید از هدفمندی یارانه‌ها شنیدیم، اما چیزی ندیدیم.
«والله یارانه تولید در حدی که شنیدیم، گفتند می‌خواهند بدهند؛ ولی چیزی از دادنش ندیدم. من خودم شخصا خبر ندارم که یکی از این همکارانم این یارانه را دریافت کرده باشند. اکثرا می‌گویند که شرکت‌های دولتی دریافت کردند. اگر یارانه دادنی باشد، باید بدهند. اگر ندادند، کجا رفته؟ اگر حق ما بوده، کجا دادند؟ این باید مشخص بشود.»
آرمان خالقی عضو خانه صنعت معدن و تجارت ایران است. آقای خالقی هم می‌گوید که هنوز هیچ سهمی از هدفمندی یارانه‌ها که قرار بود، مخارج تولید را کم کند نصیب ما نشده است.
«ما هنوز نتوانستیم این منابع را از مدیریت برنامه‌ریزی دریافت کنیم که بتوانیم تخصیص بدهیم. ما منتظر هستیم که بالأخره آیا دولت این را بر مبنای قانون هدفمندی یارانه‌ها جزو تعهدها و دیون خودش نسبت به بخش تولید می‌پذیرد یا خیر. همانطور که هر فردی آخر ماه اگر یارانه‌اش پرداخت نشود رسانه‌ها واکنش نشان می‌دهند و اعتراض می‌کنند این هم تبعا همان حالت را باید داشته باشد؛ چون قرار بود با دریافت یارانه‌ها کمک بکند که هزینه‌های تولید را پایین بیاورد که کالاها با قیمت ارزان‌تر به دست مردم برسد. وقتی یارانه پرداخت نمی‌شود تبعا افزایش قیمت‌ها هم هست و بهره‌بروی هم اتفاق نمی‌افتاد ضررش به همه مردم می‌رسد.»
از رضا پدیدار رئیس انجمن سازندگان تجهیزات نفتی هم از سهم صنعت پرطمطراقش از هدفمندی یارانه‌ها پرسیدیم که شما در صنعت‌تان پول یارانه تولید را گرفتید یا نه؟ پاسخ داد:
«نخیر این اتفاق نیفتاد و زمانی که قانون توسعه فضای کسب و کار تصویب شد در سال ۹۴ مجددا و اصلاحاتی بهش خورد در آنجا هم ما بحث توجه به یارانه تولید را مجدد یادآوری شدیم و چند نشست هم در دفتر معاون اول ریاست جمهوری برگزار شد و گفتند به محض این که ما بتوانیم منابعی را در اختیار بگیریم حتما یارانه تولید را بهتان می‌گذاریم ولی تا امروز هنوز به سازندگان و به تولیدکنندگان در این حوزه که ما فعالیت می‌کنیم در حوزه نفت گاز پالایش و پتروشیمی تاکنون یارانه‌ای پرداخت نشده است.»
۰۴:۴۶ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۲
