سرویس ورزش مشرق - ورزش ایران از گذشته تا کنون در پرورش قهرمانان ملی و مدال آور موفق بوده و خواهد بود، حتی اگر سیستم پرورش قهرمان گلخانه ای باشد و در برهه ای وقفه ایجاد شود! اما آنچه که واضح و مبرهن است برخی از این قهرمانان پس از مدال آوری و چهره شدن به دلیل عملکرد ضعیف مدیریت و پر و بال گرفتن بیخودی به بیراهه رفته و به ضد قهرمان تبدیل خواهند شد.

نازپروراندن قهرمانان به خاطر حفظ صندلی مدیریت و یا حتی گرفتن نتیجه، کار را به جایی کشانده که مدیران ملی و باشگاهی به راحتی بر خطاهای ورزشکارانی که هر چند از نظر فنی شماره یک و الگوی بسیاری از جوانان هستند، چشم پوشیده و بی انضباطی در تیم یا اردو و یا حتی خارج از اردو را نمی خواهند ببینند و مماشات را بر تنبیه ترجیح می دهند.

حدادی از زمین و زمان طلبکار است!

یکی از این قهرمانان احسان حدادی است؛ ورزشکاری که بدون شک از نخبگان ورزش کشور (البته تا چند سال قبل) به حساب می آمد و قبل از المپیک سر از جاهایی که نباید در آورد! اما قرار نیست تا آخر عمرِ ورزشکاری به خاطر مدال نقره المپیک تافته جدا بافته باشد. چرا باید برای تمرین در زمینی که کتباً و رسما به وی و فدراسیون اعلام شده به علت ترمیم چمن زیر کشت است کار به ورود ناجا و پلیس 110 کشیده شود؟! به گفته معاونت ورزش و تفریحات سالم کیش اردوی قبل از المپیک و بعد از المپیک آقای حدادی در کیش بوده که آخرین اردو قبل از عید به پایان رسید و به نامبرده اعلام گردید تا پایان اردیبهشت زمین چمن زیر کشت خواهد بود و نامبرده اعلام کرد که تا خرداد اردویی در کیش ندارم!

آیا غیر از این است که در فدراسیون سیستمی نظارتی بر این گونه قهرمانان وجود ندارد؟

یکه تازی معروف در حاشیه!

در ورزش های دیگر نیز مثال های مشابه البته به شکلی دیگر وجود دارد؛ سعید معروف که از نظر فنی یکی از 3 پاسور برتر والیبال جهان است در لیگ برتر والیبال به اندازه کل بازیکنان حاشیه ساز و خبرساز شد، از درگیری در زمین گرفته تا توهین به بهترین داور کشور. قضایای افتتاحیه المپیک و حضور نیافتن وی به همراه موسوی و محمودی در رژه معتبرترین رویداد ورزشی جهان هم که به اندازه کافی گفته شده و بیانش تکرار مکررات است و ملال آور!

بهداد حرمت استاد را شکست!

در وزنه برداری در چند سال اخیر حاشیه کم نبوده و بیش از آنکه از مدال آوری قهرمانان بشنویم از مجادله قهرمانان با سرمربیان تیم ملی خبر حاشیه ای مخابره شده است. اگر همان روزی که بهداد سلیمی در برنامه زنده تلویزیونی حرمت استاد و شاگردی را زیر پا گذاشت و به کوروش باقری تاخت و برخی از ملی پوشان به همراهی وی تمرینات تیم ملی را تحریم کردند، رئیس وقت فدراسیون برخوردی قاطع با خاطیان می کرد حال و روز وزنه برداری بهتر از این می بود. چه بسا در نگاهی بدبینانه تر شاید بتوان گفت بهداد سلیمی پیش از المپیک چوب این بی حرمتی را خورد!

کیانوش رستمی باید تابع قانون باشد

در دوران رئیس جدید فدراسیون نیز شاهد یک پدیده نادر به نام تمرین انفرادی کیانوش رستمی به خاطر مشکلاتش با سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی هستیم، اقدامی که البته برای رستمی و ایران یک طلای ناب المپیک در پی داشته اما اگر این رویه که حالا با تهدید به دعوت نشدن کیانوش به تیم ملی  روبرو شده، ادامه پیدا کند آیا شأنیت جایگاه سرمربی در تیم ملی از بین نمی رود؟ رستمی باید بداند که اگر سرمربی تیم ملی را قبول ندارد باید به حرمت پیراهن و پرچم مقدس ایران تابع قانون باشد.

به گزارش مشرق، کشتی، تکواندو، جودو، بوکس و .... کم از این دست موارد ندارند و همانگونه که گفته شد در رده ملی نظارت و مدیریت ضعیف در وزارت ورزش و فدراسیون های متبوع یکی از عوامل اصلی این ناهنجاری ها و بی انضباطی هاست.

نمره 20 کی‌روش و برانکو در مبارزه با بازیکن سالاری

در فوتبال نیز که همواره در چشم بوده و اخبارش بیش از بقیه ورزش ها در رده باشگاهی و ملی منتشر می شود، این موارد پررنگ تر است. البته در سال های اخیر مربیان خصوصا از نوع خارجی (کی‌روش و برانکو) بدون مماشات، منافع باشگاه و تیم ملی را ارجح بر محبوبیت بازیکن و پادرمیانی برخی بزرگان دانسته اند و کوچکترین بی انضباطی و نازکردن برای تیم را با نشان دادن درب خروج پاسخ داده اند و قاطعانه با پیش بینی هر نتیجه ای پای اقدام انضباطی خود ایستاده اند.

به هر جهت باید تکلیف خودمان را روشن کنیم و ببینیم کسب مدال و قهرمانی و افتخار به هر قیمتی را می خواهیم یا تثبیت نظم و اخلاق در ورزش را. که اگر خواهان دومی هستیم باید هزینه کنیم و شاید این هزینه قربانی کردن قهرمانان بی انضباط ملی باشد. ذکر این نکته را ضروری می دانیم که همه قهرمانان کشور و کسانی که نامشان در این گزارش برده شد همه قابل احترام هستند و این گزارش فقط نقدی بر برخی عملکرد این عزیزان است.