سرویس ورزش مشرق – اقدام غیر منتظره کی روش در برکناری دستیاران ایرانی اش در تیم ملی همانقدر غیرمنتظره و عجیب بود که اکثر کارشناسان و اهالی فوتبال را شوکه کرده و این سئوال را برای مخاطبان این رشته پرطرفدار بوجود بیاورد که بی اعتنایی های سرمربی موزامبیکی تیم ملی به ایران و ایرانی تا کجا باید ادامه داشته باشد؟

مسعود اقبالی در گفت و گو با مشرق، در همین باره حرف زد و از اتفاقات اخیر به جای تعجب ابراز تأسف می کرد.

متن کامل صحبت های وی در ادامه می آید:

*کی روش مرا متعجب نمی کند

متأسفانه در این مدت رفتارهای زیادی در قبال مربیان و بازیکنان داخلی کشورمان از سوی این سرمربی دیده شده که این را هم باید کنار بقیه گذاشت و گفت، مادامی که با این مربی کار می کنیم باید انتظار چنین اتفاقاتی را هم داشته باشیم. شاید این قبیل رفتارهای کی روش تا سه، چهار سال پیش کمی مرا متعجب می کرد ولی حالا دیگر نه.

*ایرانی ها همیشه در تیم ملی بوده اند

تا جایی که به یاد دارم و می دانم همواره در همه سال های گذشته از روزهایی که اولین مربیان خارجی در تیم ملی مان فعالیت می کردند تا همین اواخر یک، دو و یا بیشتر از این تعداد مربی ایرانی کنار دست سرمربی خارجی مشغول به کار می شدند. این رویه برای این بود که مربیان ایرانی همزمان با فعالیت در تیم ملی آموزه های مربی خارجی را فرا گرفته و بتوانند برای فوتبال داخلی اثرگذار باشند و به نوعی همراه با کادر فنی تیم ملی در یک کارگاه آموزشی هم حضور داشته باشند. البته شاید در برهه ای اینگونه نبوده باشد ولی من الان در این باره حضور ذهن ندارم. در واقع این مورد برای ما نوبرانه است.

*اصل رابطه بین بازیکن و مربی چه می شود؟

در هر کشوری این وضعیت به این شکل اجرا می شود که یکی دو تن از مربیان آن کشور دستیار سرمربی خارجی می شوند تا بتوانند پل ارتباطی درستی بین سرمربی و بازیکنان باشند. در این حالت سرمربی هم راحت تر مطالبش را به اطلاع کادر بازیکنان می رساند و در نهایت نتیجه بهتری در کار مشاهده می شود.

*الان وقت این رفتارهای قهرآمیز نیست

ای کاش کی روش حرف می زد تا بدانیم چرا این کار را کرده است. البته او مختار است که برای تیم تحت امرش هر تصمیمی بگیرد چون در نهایت او باید پاسخگو باشد ولی الان زمان مناسبی برای این قبیل رفتارهای قهرآمیز نیست. قطعا بودن مارکار و نکونام یا هر ایرانی دیگری کنار دست کی روش در آستانه بازی با قطر و بعد از آن می توانست کمک بزرگی برای سرمربی تیم ملی باشد. آنها خیلی بهتر و با زبان "ایرانی – فوتبال" می توانند با بازیکن ارتباط برقرار کنند. قطعا مترجم چون فوتبالیست نبوده بنابراین نمی تواند آن اثرگذاری مد نظر کی روش را بر روی پیام انتقالی سرمربی تیم ملی بگذارد.

*مگر شرط نکرده اند مربی ایرانی هم باشد؟

این از شروط همیشگی با مربیان خارجی است که باید یکی دو مربی از آن کشور هم با سرمربی تیم ملی کار کنند تا کار یاد بگیرند. نمی دانم چنین شرطی برای کی روش قرار داده شده یا نه! البته ممکن است که در برخی کشورها یا در نحوه عملکرد برخی سرمربیان هم در این باره استثناهایی وجود داشته باشد ولی کلّیت کار اینگونه است که مربی وطنی هم کنار سرمربی خارجی می ایستد. بعید می دانم چنین شرطی برای کی روش در نظر گرفته نشده باشد.

*با این رویه دلارهای ایرانی بدون برگشت می شوند

در برهه فعلی شاید همه فکر و ذکر فوتبالی ها این باشد که در بازی با قطر، تیم ملی برنده زمین را ترک کند و قطعا اگر انشااله بازی هم با برد کشورمان تمام شود باز هم این مسایل از ذهن پاک می شود ولی برای منِ فوتبالی که این ورزش را برای سرگرمی نگاه نمی کنم و از زوایای دیگری هم این موضوع مهم اجتماعی را مورد بررسی قرار می دهم این افسوس باقی می ماند که چرا یک ایرانی کنار دست کی روش حضور نداشت تا چم و خم کار را بیاموزد؟ چرا یک ایرانی نباید این حق را داشته باشد که در حین شادی بعد از برد ملی پوشانش در این جشن کوچک یا بزرگ تیمی مشارکت کند؟ چرا از این همه دلاری که برای به خدمت گیری یک سرمربی به نام مانند کی روش هزینه کرده ایم چیزی عاید مملکت و فوتبالش نمی شود؟ این رویه دقیقا مفهوم "مصرف گرا" شدن فوتبال را به ذهن متبادر می کند. اینکه پول خرج کنیم و استفاده اش را ببریم. در حالی که این برای کشورهایی است که استعداد پرورش مربی ندارند نه ایران که این همه بازیکن تازه بازنشسته شده و اروپا رفته دارد که هر کدام شان می توانند با بودن در چنین کلاس درس هایی تا سال ها تیم ملی یا حتی تیم های باشگاهی مان را از این نظر بی نیاز به استفاده از مربیان خارجی کنند.