گروه جهاد و مقاومت مشرق - پس از شهادت اکبر زجاجی از فرماندهان گردان لشگر 27 محمد رسول الله (ص)، شهید حسین خرازی فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین (علیه السلام) نامه ای خطاب به خانواده این شهید نوشت و ارسال کرد که خواندنی است:
بسم الله الرحمن الرحیم
- سلام علیکم بماصبر تم فنعم عقبی الدار
با بهترین تحیات و سلام به پیشگاه یگانه مصلح کل، آن که جهانی در انتظار دیدارش گونه بر خاک هجران می ساید، و اشک غم برگونه جاری می کند، آن که اشک یتیمان در سحرگاهان، ناله مادران در طول زمان ها، و اندوه پدران در هر لحظه می خواندش، یعنی مهدی موعود "عج".
و با درود بر تنها گوهر ذخیره شده در مخزن سر الهی و طول قرن اخیر و آن که با دم مسیحای خود بر کالبد خفتگان دمید و جانی دگر بر روح عاشقان او بخشید و آنها را از خاک به افلال رساند یعنی نائب همان مصلح روح خدا خمینی کبیر و با درود به روان پاکباختگان راه محبوب و خونین کفان غافله سرخ شهیدان و شناگران در دریای خون در مسیر حق و آنان که عاشقان در عشق و عارفان را در عرفان و زاهدان را در زهد راهبر و مقتدا گشتند و با نور جبین خود شب ظلمت خصم را شکافتند و با صاعقه ایمان خاکسترش نمودند. آری همان شهیدانی که شربت شهادت را با نغمه ی «احلی من العسل» در آن سر کشیدند.
نامه ی روح افزای شما که نشانگر قطرات اشکی بود که در کلبه دل به کلمات عاشقانه تبدیل و توسط قلم بر روی کاغذ نقش بسته بود در فضای ملکوتی جبهه توجه مرا به خود جلب نمود و خاطره صدها شهید دیگر را همراه سردار شجاع اسلام «اکبر و جعفر زجاجی» عزیزانی که دست محبت شما در راه پرورششان با سختی های زندگی پنجه نرم کرده بود، در ذهنم تداعی کرد و گویی همه ی آنها یکی پس از دیگری از مقابلم می گذشتند.
حماسه ها، شجاعت ها و رشادت ها و از خودگذشتگی ها و هزاران خاطره دیگر این ها همه ما را به خود متوجه ساخته و هیچ گاه فراموششان نخواهیم کرد. آری از جفای روزگار و بی وفایی دنیا چه بس که بسیار ماندن در سرایش جز افسوس و اندوه بر عزیزان از دست رفته ندارد و هر روز انسان با یک اندوه و خاطره ی جانسوز مواجه می شود.
حزن اندوهی که تا اعماق وجود انسان را شعله ور می سازد و صد حیف که این شعله نشات گرفته از هجران با اشک خاموش شدنی نیست و تنها راهش سوختن و ساختن است و سرانجام بر خیل عزیزان رسیدن. شما خانواده های شهدا همچون سراجی فروزان اهل سما را به خود متوجه ساخته و قدسیان بر مقام و منزلت شما غبطه می خورد. زیبا فرمود امام عزیزمان که خانواده های شهدا چشم و چراغ امتند، چرا چنین نباشید. شما مربیان شهیدانی هستید که خداوند در هر گوشه ای از قرآنش به مقامشان پرداخته و رسولش به وصفشان زبان گشوده و کسی را جز خدا و رسولش سزاوار مدح ایشان نیست.
امید است که ما بتوانیم از خجالت شما عزیزان با گشودن راه کربلای حسینی به در آئیم. در آخر از این که اینجانب را مورد محبت قرار داده بودید تشکر نموده و از درگاه ایزد منان برای شما صبر جمیل و اجر جزیل خواستارم. ما همگی مرهون فداکاری فرزندان پاکباخته و مهذب پرورش یافته در کانون محبت شما هستیم، همین سرداران دلیر و مخلص بودند که با رزم و شهادت خودشان برای اسلام عزت و افتخار آفریدند و از خداوند متعال خواهانم که توفیق دهد تا بتوانم در اسرع وقت شما را ملاقات کنم.
ملتمس دعا - حسین خرازی
