بر اساس این اسناد، قرار بود جیمز داناوان، وکیل سرشناس آمریکایی، افسر نیروی دریایی و مذاکره کننده سیاسی  طرح ترور کاسترو را اجرا کند.

در سال 1962، کوبا بیش از هزار و 100 نفر از اعضای یک گروه شبه‌نظامی تحت حمایت سیا را که حمله نظامی نافرجامی را به خلیج خوک‌های کوبا تدارک دیده بودند، دستگیر کرد.

دولت جان اف کندی، داناوان را، که به خاطر مهارت در فن مذاکره عنوان «فرا دیپلمات» را کسب کرده بود، برای توافق تبادل زندانیان انتخاب کرد.

بر اساس کتابی که اخیراً منتشر شده، وی اولین مذاکرات سری بی سابقه را با کاسترو انجام داد و طوری پیش رفت که به اولین نماینده آمریکایی مورد اعتماد تبدیل شد که کاسترو می‌توانست با وی بنشیند و درباره مناسبات امریکا-کوبا رایزنی کند.

سیا که به دقت دسترسی داناوان به کاسترو را رصد می‌کرد تصمیم گرفت با استفاده از فرصت به وجود آمده وی را ترور کند.

بر اساس طرح سیا، که با سوء استفاده از علاقه کاسترو به غواصی تهیه شده بود، داناوان بی آنکه خود مطلع باشد یک دست لباس غواصی آلوده به نوعی باکتری قارچ پا به نام «مادورا» و یک دستگاه تنفسی حاوی باکتری سل را به عنوان هدیه به کاسترو اهدا می‌کرد.

با این حال، این طرح پس از آنکه یکی از عوامل سیا داناوان را از آن مطلع کرد، به شکست انجامید.