هاشمی مدعی می‌شود: من فکر می‌کنم حکومت اسلامی باید مردمش را آزاد بگذارد، اجبار نکند، تهدید نکند، محدودشان نکند. یک‌قسمتی از فرمایشات امام را می‌خوانم برای شما که ببینید امام چه جوری توضیح می‌دهند که این مردم را بگذارید کار خودشان را بکنند؛ این شنودها وجود نداشته باشد این افشاگری‌های دروغ این‌ها نشود، آبروی مردم را نبرید، با حیثیت انسان‌ها بدرفتاری نکنید، حق مردم را مراعات کنید، امام مکرر این‌ها گفتند، خیلی وسیع این‌ها را درآوردند، از این نظر من فکر می‌کنم انتخاباتی که در پیش داریم بسیار مهم است.[1]

آنچه در عبارات فوق مورد توجه است، اشاره هاشمی به وجود شنودها در کشور است، ادعایی که معلوم نیست بر چه اساسی به زبان جاری شده است و منظور از این عبارت چیست و به کدامین مسئله اشاره می‌کند!

اما با مروری بر اظهارات هاشمی در سال 62، متوجه می‌شویم هاشمی رفسنجانی یکی از کسانی که موافق تجسس در زندگی افراد است؛ به‌گونه‌ای که بر اساس مبنایی که هاشمی از آن بهره می‌برده است، گاهی اوقات تجسس در زندگی مردم برای اداره حکومت، نیاز است.

هاشمی در سخنرانی میان جمع مسئولین حراست کل کشور و مسئولین حراست وزارت خانه‌ها و سازمان‌های دولتی، با حمایت از تشکیل سازمانی برای حراست، به بحث تجسس‌ها اشاره‌کرده و می‌گوید: باید مراعات بکنید و تا این حدش که به خاطر حفظ منافع و مصالح انقلاب، کشور و اسلام، آدم ناچار است یک مقدار تجسس بکند و مسائل را بفهمد، این را همه ما قبول داریم و باید بشود، اما وقتی‌که فهمیدیم، ما امین مردم هستیم.[2]

حال معلوم نیست هاشمی رفسنجانی موافق تجسس در زندگی مردم است یا مخالف؟