در اين آشفته بازار تهمت و دورغ
چند خطي به برادرم الياس قاليباف
جانِ برادر! خودت بهتر مي داني كه در دنيايي زندگي مي كنيم كه هرچه بيشتر گوشه بگيري بيشتر گوشت را مي گيرند.
نه مي خواهم از سادگي و زندگي معمولي ات براي خودت بگويم، نه اينكه به ديگران اثبات كنم تابحال لندن را از نزديك نديده اي و در گوشه اي از همين تهران سر خودت را به تربيت فرزندان كشورمان گرم كرده اي، چه اينكه آنان كه ميشناسندت كه ميشناسندت، جماعتي هم كه برايت دروغ ساخته اند كه به دروغ خود آگاهند و مردمي هم كه از همه جا بي خبرند اگر دينمدار باشند حكما مي دانند كه تهمت و حتي ظن سوء به مومن را چه عقوبتي است
اما در اين چند خط مقصودم فقط اين بود كه به تو مژده بدهم، مژده رشد و تعالي!
كم نديده ايم كساني را كه بعد از سختي ها و ابتلائات دنيايي عزيزكرده خدا شدند، به شرط صبر و شكر كه ميدانم تو صابري و شكوري.
پس از نردباني كه بدخواهانت برايت ساخته اند بالا برو و با خود زمزمه كن هركه در اين بزم مقرب تر است....
برادرت، سيد مجيد
