به گزارش مشرق، مهر نوشت: آن حضرت با قدوم مبارک خود اين شهر را متبرک گردانيدند و به در خواست موسى بن خزرج پسر سعد اشعرى که از بزرگان قم بود، منزل او را منور و در آنجا اقامت نمود.

حضرت در همان مکان تشريف داشتند و زنهاى قم به خدمت ايشان مى رسيدند و از وجود آن حضرت استفاده مى کردند، تا اينکه پس از 17 روز از دنيا رحلت کردند. (تقويم شيعه، صفحه 94)

هجرت

در سال 200 هجرى قمرى بواسطه اصرار و تهديد مأمون عباسى سفر حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اينکه کسى از بستگان و اهل بيت را همراه ببرند راهى خراسان شدند.

يکسال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق ديدار برادر وبه همراه جمعي از خانواده به طرف خراسان حرکت کرد .

در مسير سفر طولاني حضرت معصومه(س) چون حضرت زينب(س) به اطلاع رساني و ارتقاي آگاهيهاي ديني و معرفتي مردم همت گماشت.

به دليل روشنگريهاي حضرت، تا کاروان به شهر ساوه رسيد عده اى از مخالفان اهل بيت که از پشتيبانى مأموران حکومت برخوردار بودند، درمسير آنها قرار گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتيجه تقريباً همه مردان کاروان به شهادت رسيدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نيز مسموم کردند.

آن بزرگوار به مدت 17 روز در اين شهر زندگى کرد و سرانجام در روز دهم ربيع الثانى سال 201 هجرى، پيش از آن که به ديدار برادر موفق شود، در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند .

مردم قم با تجليل بسيار پيکر پاک آن حضرت را به سوى محل فعلى که در آن روز بيرون شهر و به نام "باغ بابلان" معروف بود تشيع کردند.