سرويس جنگ نرم مشرق- در جريان نا آرامي هاي اخير کشور مصر، اين دومين روزي است که به منظور جلوگيري از انقلاب توييتري شبکه هاي اجتماعي، اينترنت، پيام کوتاه و... بر روي انقلابگران مصري بسته است. اين در حالي است که کارشناسان اذعان داشته اند که اين انقلاب از جنس "انقلاب هاي توييتري" نيست. ضمن انکه انقلاب رنگي هم نيست.
گواه اين موضوع اين است که پس از مسدود شدن رسانه هاي جمعي و فلج سايبرنتيکي معترضان، آتش اعتراض مردم مصر شعله ور تر شده و فروکش نکرده است. پرسش اينجاست که قيامي که نه رهبر دارد، نه از رسانه هاي جمعي براي هدايت اعتراضات خياباني بهره مي برد چگونه به حيات خود ادامه مي دهد؟ پاسخ اين موضوع را در نماز جمعه مردم مصر بايد يافت.
در حالي که قيام مردم مصر فاقد رهبري و نيز هدايت توييتري است، در جمعه خشم، نماز جمعه مصر تبديل به رسانه اي شد که به مراتب موثر تر از توييتر و فيس بوک ظاهر شده است. آنچنانکه آتش خشم مردم مصر پس از اقامه نماز جمعه، جان گرفت و به اعتراض در ابعادي فراقاعده بدل شد.
البته با توجه به اهميت نقش اين شبکه ها در کنش هاي اجتماعي نمي توان ادعا کرد که شبکه هاي اجتماعي هيچ نقشي در اين سلسله اعتراضات نداشته اند اما پس از مسدود شدن توييتر و فيس بوک و اينترنت و يا سرويس هاي ارسال پيام به تلفن همراه، و در واقع با فلج سايبرنتيکي اين اعتراضات، شبکه هاي اجتماعي نقش خود را به ابزارهاي جمعي اسلامي ، يعني نماز جمعه و تکبير هاي عمومي و... داده اند. اين امر نشان مي دهد که کنترل تظاهرات و سرکوب حرکت هاي اسلامي از اين جنس، براي سرويس هاي امنيتي غرب به ويژه آمريکا پديده ساده اي نيست و فرمول هاي متفاوتي از آنچه در زمين بازي غرب اتفاق مي افتد دارد.
به قلم اسماعیل ارجمندی
