مشرق-اگر چه تيم "پرسپوليس" مقابل "الاتحاد" عربستان و در جريان ليگ قهرمانان آسيا توانست پيروز شود، اما حذفش از گروه c حتمي بود، چرا که با 5 امتياز در جايگاه سوم قرار گرفت و هيچ اميدي به بالا رفتنش نبود.
ناکامي فوتبالي پرسپوليسِ کاشاني، يک سرِ بازي بود، اما سرِ ديگرِ باخت، که تا حدودي هم پنهان بود و حتي بوقچي هاي پرسپوليس هم به آن دقت نکردند، ذلتي بود که حاج حبيب به آن تن داد و پس از توهين‌هايي که سعودي‌ها در جده به بازيکنانش کردند، در خوشبينانه ترين حالت به فرودگاه رفت تا دسته گلهاي تهيه شده از بهترين گل هاي بازار را به گردن سعودي‌ها بياندازد.
اما حاج حبيب در وجه سوم اين بازي هم باخت ديگري را تجربه کرد. وقتي که جوانان دلسوز و مورد توهين قرار گرفته از بند برادران ناجا رها شدند، با قلب سوخته شان پيش او آمدند و علت اين اهداي گل را پرسيدند، او با اعتماد به نفس کامل گفت که "دلش مي خواست" و اين کار را کرد!
اما باخت کاشاني در مسابقه اخلاق وقتي آشکارتر شد، که به بادي گاردهايش اجازه داد به اين بچه‌ها توهين کنند که البته اين يکي بيشتر از باخت هاي ديگر، پاگيرش شد. فردي که با ژست اصولگرايي و در سايه برادر شهيدش به اين پست ها وعناوين رسيد و حالا اينگونه در برابر کساني که راه برادرش را ادامه مي دهند، ايستادگي مي کند.
بازي ديروز علي رغم پيروزي پرسپوليس در 90 دقيقه فوتبال، يک شکست چند سَرِه براي حاج حبيب بود که نشان داد وقتي پاي عمل به شعارها پيش بياد يک بازنده تمام عيار است.